Nomadengrensbewaking

Er is minister Blok alles aan gelegen om het migranten uit Afrika onmogelijk te maken om naar Europa en vooral Nederland af te reizen. Om dit doel te bereiken bezocht hij deze week de landen waar de vluchtelingen vandaan komen en doorheen reizen. het liefst zou hij ‘Turkije-deals’ met landen sluiten. Deals waarbij zo’n land de vluchtelingen tegenhoudt en opvangt in kampen in ruil voor harde Euro’s. Nu blijken die landen daar niet happig op, daarom zoekt hij naar andere mogelijkheden zoals versterking van de grensbewaking. Zo lees ik bij Joop:. “Samen met Duitsland gaat Nederland Niger betalen om de grensbewaking in dat land strenger te maken. Op die manier zouden vluchtelingen die via dat land naar Europa willen, moeten worden tegengehouden.” 

Touareg1

Foto: Wikimedia Commons

Als een land als Niger haar grenzen strenger bewaakt en ervoor zorgt dat mensen zonder de juiste papieren niet verder mogen, dan scheelt dat migranten die naar Nederland komen. Iedere migrant die Niger stopt, komt niet naar Europa en loopt niet de kans om te verdrinken in de Middellandse Zee Een goed plan? Vanuit de logica van Blok wel.

Maar nu een andere logica. De lansgrenzen in Afrika zijn nogal willekeurig tot stand gekomen. Eerst verdeelden Europese koloniale mogendheden Afrika. Hierbij werden lengte- en breedte graden maar ook rivieren als grens gebruikt. Vervolgens verdeelde ieder land haar kolonie ook nog eens in bestuurlijke eenheden en ook die kwamen op net zo’n willekeurige manier tot stand. Gevolg hiervan was dat leefgebieden van volken werden doorsneden door deze arbitraire grenzen en zo in meerdere landen terecht kwamen. Maar ook dat volken die niets met elkaar hadden, in een bestuurlijke eenheid werden gestopt. Die bestuurlijke eenheden zijn de huidige landen geworden.

Die landsgrenzen leveren geen probleem op zolang ze geen barrière zijn en iemand makkelijk zijn familie die toevallig in een ander land woont, kan bezoeken. Het wordt een probleem als die grenzen harder worden en dat is wat er gebeurt met strengere grenscontroles. Die strengere grenscontroles zijn vooral voor nomaden een probleem. Nu wonen er in de Sahara en de savannen nomadische volken als de Toeareg en de Wodaabe, volkeren die ook ook delen van Niger tot hun leefgebied rekenen.

Zouden grenscontroles ook voor de nomaden werken?

Collateral (damage)

“What’s you’re reaction to the overnight news that Asif wasn’t in fact an asylum seeker? Oké so he turned out to be an economic migrant. But that doesn’t mean he deserves the full protection of the law. But it is different, isn’t it? Can’t we just say he was an human being. who was shot down on a British street. It doesn’t matter where he came from.” Een scene uit het derde deel van de serie Collateral. Een Britse Labour politicus wordt er ondervraagt door een journalist over de moord op Asif. Deze scene schoot mij te binnen na het lezen van het interview met staatssecretaris van Justitie Mark Habers in de Volkskrant.

collateral

Foto: Telly Binge

Habers: “De trendbreuk is de concrete uitwerking van plannen die een paar jaar geleden onbespreekbaar waren: de opvang van migranten in Afrika, het serieus bewaken van de Europese buitengrenzen.” Het gemak waarmee vluchtelingen, migranten worden en vervolgens ‘gelukzoekers’. Het volledig negeren van het feit dat de meeste vluchtelingen al altijd in de regio worden opgevangen. 

Habers: “Forse hulp van de EU daarbij is onontbeerlijk, anders steekt geen enkel Afrikaans (land) zijn hand op als gastland. Landen die categorisch weigeren hun onderdanen terug te nemen, moeten door de EU worden aangepakt: ‘meer voor meer en minder voor minder’, de wortel en de stok.” Je verantwoordelijkheid afkopen of is omkopen niet toepasselijker? Rijkdommen en grondstoffen uit bijvoorbeeld Afrika moeten onbelemmerd deze kant op kunnen komen en onze nieuwe en tweedehandse producten moeten we daar onbelemmerd kunnen dumpen. Behalve het enige ‘product’ dat er werkelijk toedoet, de mens.  

Habers: “Voor mensen die wel asiel krijgen, wil dat niet automatisch zeggen dat ze ook naar Europa mogen. Opvang in de regio krijgt voorrang, alleen de echt kwetsbaren kunnen direct naar een EU-land.” Europees asiel krijgen maar dan wel in een ‘ontschepingsplatform’ in Afrika. Habers met een lichte vorm van trots: “Eigenlijk heeft Nederland al zo’n centrum: Ter Apel. In feite is dat een aanlandingsplek, een groot deel van de mensen daar was niet eerder in de EU geregistreerd.” En dan als antwoord op de vraag of Nederland Ter Apel aanbiedt voor dit nieuwe beleid: “Nee”. De journalist schrijft er tussen haakjes nog ‘lachend’ voor. Zucht…

Of om de Labourpoliticus uit de genoemde scene verder te citeren: “We really are turning in to a nasty little country. And isn’t it time we had an immigration policy that isn’t crass xenophobia? I’ve been arguing for some time that we need to fulfil our obligations and I’m not just talking about moral obligations, I’m talking about legal obligations. Promises that were made that we seem conveniently to have forgotten. Now I believe that when the history of this time comes to be written we will feel ashamed of how few refugees we let into this country and how badly we treated them when they where here.”

Rutte, migranten en dwaasheid

“Zo’n dwaas is Rutte niet,” schreef ik in mijn laatste prikker, een dwaas die zich baseert op een theorie die de toekomst voorspelt op basis van het verleden. Dit naar aanleiding van de migratietop van de afgelopen week. Het woord ‘dwaas’ liet mij niet los en deed mij weer denken aan de de historica Barbara Tuchman. Tuchman schreef diverse interessante boeken, een ervan met als titel De Mars der Dwaasheid. Inderdaad is Rutte geen ‘historicistische’ dwaas, maar hoe zit het met ‘Tuchmaniaanse’ dwaasheid?

Map_of_the_European_Migrant_Crisis_2015_-_Asylum_applicants'_countries_of_origin

Illustratie: Wikimedia Commons

Dwaasheid is een van de vier vormen van wanbestuur naast tirannie, buitensporige ambitie en onbekwaamheid. Beleid wordt door Tuchman als dwaas bestempeld als het vijf kenmerken vertoond. Als eerste het ontbreken van een plan voor de lange termijn. In mijn vorige prikker vroeg ik mij af waar Rutte naar toe wil met het migratiebeleid en hoe dat beleid past in zijn beeld van een prettige en open samenleving. 

Het tweede kenmerk is de hardnekkigheid en koppigheid waarmee beleid wordt voortgezet. Eigenlijk al sinds het laatste decennium van de vorige eeuw is migratie en vooral het beheersen en voor menig politicus zelfs stoppen ervan, doel van het beleid. De praktijk laat zien dat dit mensen niet weerhoud om naar hier te komen. 

Het derde kenmerk dat Tuchman geeft, is het je niet kunnen of willen inleven in de ander. Als we de beeldvorming over migranten beschouwen in de media en bij diverse politieke partijen, dan lijkt hiervan sprake. De migrant is een gelukzoeker, een profiteur van onze welvaart. weinig rekening houdend met de ander en weinig inlevend in zijn situatie.

Het vierde kenmerk dat Tuchman onderscheidt is een gevoel en uitstraling van superioriteit. Verraadt de toon en omschrijvingen die aan migranten worden gegeven niet een gevoel van superioriteit? En hoe zit het met ‘opvang in de regio’? Het ‘afkopen’ via ‘deals’ met landen? En de nieuwste variant de ‘ontschepingsplatforms’?   

Tuchmans laatste kenmerk is incompetentie. Wellicht wat lastiger aan te tonen. Alhoewel? Zien we niet een herhaling van steeds dezelfde oplossingen die niets oplossen. Zou dat niet kunnen duiden op incompetentie? Net zoals het niet onderzoeken en proberen van alternatieve oplossingen.

En met die alternatieve oplossingen komen we bij de twee criteria waaraan het beleid moet voldoen. Het eerste alternatief is dat er alternatieven moeten worden geboden. Alternatieven zijn er en worden geboden, maar niet gehoord. Het tweede criterium is dat mensen het beleid ook in de tijd dat het speelde ook al als dwaas bestempelden. Dwaasheid?

Hulde voor Rutte!?

Toen ik de insteek van premier Rutte hoorde voor de ‘migranten-top’ moest ik denken aan Karl Popper en dan vooral aan het begrip ‘piecemal engenering’, dat hij muntte in zijn boek The Open Society and it’s enemies. In de Nederlandse versie van het boek is dat begrip vertaald met ‘stapsgewijze sociale technologie’. Denken dat zoekt naar oplossingen voor problemen en uitdagingen door deze op zichzelf te bezien. Popper zet piecemal engenering tegenover historicisme. Historicisme is een manier van denken waarbij de toekomst onvermijdelijk is en af is te leiden uit het verleden. Alles wat er gebeurt is een logische stap op weg naar die onvermijdelijke toekomst, naar die ‘perfecte samenleving’. Popper bespreekt twee voorbeelden van dit denken: het marxisme en het platoïsme. Historicisme leidt, zo betoogt Popper tot een onvrije, totalitaire samenleving .

fort

Foto: PxHere

Rutte sprak woorden als ‘praktisch’ en ‘realistisch’ en we moesten geen ‘totaaloplossingen’ verwachten. Stapje voor stapje problemen aanpakken en oplossen. Geen grote verklarende theorie met een blauwdruk voor de toekomst. Rutte als ‘piecemal engeneer’ die, zoals Popper het schrijft: “de methode (kiest) waarmee hij de grootste en dringende kwalen van de samenleving kan opsporen en bestrijden.” 

Poppers betoog is sterk en overtuigend. We kunnen de toekomst niet kennen en afleiden uit het verleden. Er zijn vele toekomsten mogelijk en welke het wordt, weet niemand. Dat hangt af van toevalligheden. Voor mensen die dat wel beweren, moeten we uitkijken. Even terzijde dat maakt ook dat adviezen gebaseerd op algoritmes en big data gevaarlijk zijn. Dat is een technische variant van toekomstvoorspelling op basis van het verleden. Dus hulde voor Rutte!

Of toch niet? Je laten leiden door een alles verklarende theorie mag dan dwaas zijn. Zo’n dwaas is Rutte niet. Maakt dat het andere uiterste, geen duidelijk eindbeeld hebben, wijs? Waar wil Rutte naar toe? Hoe ziet een prettige en open samenleving er voor hem uit? Hoe verhoudt die samenleving zich tot andere samenlevingen op deze aardbol? Het hele ‘migratieplan’, alle maatregelen zijn erop gericht om mensen niet naar ‘hier’ te laten komen en ‘fort Europa’ te bouwen. Hoe zit het met ‘daar’? Wat is het plan voor ‘daar’? Wat gaan we hier doen, of laten, voor ‘daar’?

Met het ‘bouwen’ van het ondoordringbare ‘fort Europa’ gaat ‘daar’ niet weg. Wat ‘daar’ gebeurt, blijft ‘hier’ beïnvloeden en omgekeerd. In het fort mag je dan misschien veilig lijken tegen de dreiging van buiten, je kunt er ook in opgesloten zitten. 

Gebakken lucht

“De sociaal-liberale ideologie was een halve eeuw lang gebaseerd op de vanzelfsprekendheid dat aan migranten asiel verleend wordt en dat zij met de autochtone bevolking een multiculturele samenleving vormen.” Dit schrijft Henk Strating in een bijdrage op de site Opiniez. In die bijdrage beweert hij dat de populistische partijen: “de democratie in Nederland en in Europa voor de ondergang behoeden.” Nu kun je een heel debat voeren over populisme en welke partij ‘populistisch’ is, daar gaat het mij niet om. Het gaat mij om de bewering waarmee ik opende.

gastarbeiders

Foto: Wikimedia Commons

Nu krijgt ‘links’ al sinds Fortuyn de schuld van het ‘multiculturele drama’. De schuld omdat ‘links’ ‘iedereen’ verwelkomde en streefde naar een multiculturele samenleving. de aanklagers van ‘links’ concluderen vervolgens dat die multiculturele samenleving is ‘mislukt’. Nu is ‘links’ nooit aan de macht is geweest wat het lastig maakt om alle ‘ellende’ aan links te wijten. Misschien trekt Strating het daarom breder en introduceert hij de ‘sociaal-liberale ideologie’ die het heeft gedaan. Die ‘ideologie’ vond het vanzelfsprekend dat migranten asiel kregen. Nu is asiel bedoeld voor vluchtelingen en niet voor migranten en er rammelt meer. 

Is die ‘sociaal-liberale ideologie’ van Strating niet een verzinsel dat hem in zijn betoog van pas komt? Van pas komt omdat het een soort ‘contrapunt’ is waartegen hij zich kan afzetten? Een verzinsel omdat ‘ideologie’ een soort vooropgezet plan veronderstelt? Een ideologie die vervolgens ook nog eens de ‘macht’ greep in Nederland? Was het komen tot een ‘multiculturele samenleving’ ooit het doel van een stroming? Was er ooit een stroming die bepleitte dat daarvoor migranten moesten worden binnengehaald? Dat is wat Strating suggereert. 

Aan het begin van die ‘vijftig jaar’ waarover Strating spreekt, werden migranten naar hier gehaald omdat er arbeidskrachten nodig waren voor bijvoorbeeld de Twentse textielindustrie of de hoogovens in IJmuiden. Ze werden gehaald op voorspraak van de betreffende bedrijven, niet omdat een ‘sociaal-liberale ideologie’ erom vroeg. Het was de bedoeling dat ze na een paar jaar weer terug zouden gaan, vandaar de term ‘gastarbeiders’. Van dat teruggaan kwam niets omdat ze hier een leven opbouwden. Een leven waarbij ze in veel gevallen familieleden uit hun land van herkomst naar Nederland haalden. Net zoals er nu veel Oost-Europeanen naar Nederland worden gehaald om te werken. Ook bedoeld als ‘tijdelijk’ maar een flink deel zal niet teruggaan omdat ze hier een leven opbouwen. Al deze ‘migranten’ hebben geen asiel gekregen, wel een verblijfsstatus en velen zelfs het Nederlanderschap.

Hoe sterk is een betoog dat zich afzet tegen gebakken lucht?

 

Open debat

Volgens Geerten Waling ben je politiek correct als: “je eigen gevoel, of dat van anderen, (…) zwaarder (weegt) dan redelijke argumenten.” In een artikel bij Elsevier verdiept hij zich in het begrip. Waling verwijt mensen die andere beschuldigen van ‘politieke correctheid’ luiheid. Hij ziet, en daar kan de Ballonnendoorprikker zich bij aansluiten, liever dat er op de inhoud wordt ingegaan in plaats van het beschuldigen van de persoon: “Een open debat valt of staat met de gedachte dat de tegenstander ook een mens is. Een mens, bovendien, met hoogstwaarschijnlijk een moreel besef en de overtuiging dat zijn ideeën de wereld echt beter maken.” Een mooi betoog, maar hij ondersteunt zijn betoog met een karikaturaal voorbeeld.

Debat_in_Tweede_Kamer_Maarten_Vrolijk_aan_het_woord,_Bestanddeelnr_911-4021

Foto: Wikipedia

Waling: “Is het daarom politiek correct om, zoals ‘links’ bijvoorbeeld doet, voor meer immigratie te pleiten? Nee, niet per definitie. Er zijn best rationele argumenten te geven voor die stelling. Maar als die argumenten achterwege blijven, of als tegenargumenten niet serieus worden genomen, dan domineert al snel het gevoel dat pro-immigratie het betere standpunt is. En zulke morele superioriteit kan nooit vriendjes zijn met een open debat.” Een bijzonder voorbeeld.

Bijzonder omdat links in dit voorbeeld wordt verweten te pleiten voor meer immigratie. Inderdaad zijn er argumenten waarmee je immigratie van mensen in Nederland kunt onderbouwen en die zijn ook geregeld te horen. Maar, wie is of zijn dat links dat voor meer migratie pleit? Welke ‘linkse’ politieke partij heeft in haar programma staan dat Nederland meer migranten moet toelaten? 

Zijn er niet juist alleen maar politici die voor goede regulering van migratie pleiten en verschillen ze over het doel van en de manier waarop er gereguleerd moet worden?  Aan de ene kant mensen die de migratie tot nul willen reguleren. Partijen die ‘ontschepingsplatforms‘ in landen buiten Europa willen, anderen willen. Aan de andere kant mensen die gereguleerd migratiemogelijkheden willen bieden, bijvoorbeeld door een soort ‘green-card-systeem’. Maar pleiten voor meer migratie? 

“Het is misschien niet de makkelijkste weg, maar het serieus nemen van andermans overtuiging, en de moeite nemen om zinnige argumenten daartegen te formuleren, is het absolute minimum dat een democratie van ons vraagt,’ aldus Waling. begint dat serieus nemen niet met het goed verwoorden van het standpunt van de ander?

Beste ambassadeur Kocsis,

Met belangstelling heb ik uw reactie op een artikel van de journalist Erzsó Aldöldy gelezen. Ik geloof graag dat antisemitisme in Hongarije geen plek heeft. Ook geloof ik graag dat de vrijheid van meningsuiting welig tiert in het: “breed scala aan kritische media in Hongarije, bestaande uit kranten, digitale kanalen, radio en televisie.” Even tussendoor een vraagje, of eigenlijk een paar hierover. Als die vrijheid zo welig tiert en als er een breed scala aan kritische media is, waarom maakt uw land dan zo’n punt van die ene kritische mening van de stichting van Soros? Waarom zo’n punt van een groep die anders denkt over migratie? Daar gaat hun mij nu even niet om. Het gaat mij om uw laatste alinea.

christendom

foto: PxHere

U eindigt met de volgende passage: “Premier Orbáns visie op democratie pleit voor een ‘21ste-eeuwse christendemocratie die de menselijke waardigheid, vrijheid en veiligheid garandeert, gelijke rechten van mannen en vrouwen waarborgt, het idee van de traditionele familie beschermt, antisemitisme een halt toeroept en onze christelijke cultuur beschermt’.” Hoe ziet uw 21ste eeuwse christendemocratie eruit? Kunt u mij uitleggen op welke waarden die christendemocratie is gebaseerd? Wat de basis is van die ‘christelijke cultuur’ die u beschermt?

Als ik aan christelijke waarden denk, dan komen bij mij veel verschillende beelden naar boven. Beelden zoals het toekeren van de andere wang. Het brood vermenigvuldigen en delen. Het liefhebben van je naasten en mijn favoriete sint Martinus die zijn mantel deelt met een arme zwerver. Eigenlijk komt het neer op het zorgen voor elkaar.

Beste meneer Kocsis, ik kan die beelden niet rijmen met het sluiten van uw huis, de landsgrenzen, voor mensen die hulp nodig hebben. Hoe deel je dan je brood of je mantel met een arme? Daarom ben ik benieuwd naar uw christelijke waarden zodat ik u kan proberen te begrijpen. 

‘migratieachtergrond’

“Begin 2017 telde Nederland 1,3 miljoen jongeren met een migratieachtergrond.”

De eerste zin van paragraaf 2.3 van de Landelijke jeugdmonitor 2017. Een document dat ik voor mijn werk doornam. Een paragraaf waarin je kunt lezen of dat een westerse of een niet-westerse migratieachtergrond is en vervolgens worden die groepen weer verder onderverdeeld. Een bijzondere paragraaf.

vuinisbak

Foto: Pixabay

Als eerste omdat het opvallend is dat een ‘Indonesische migratieachtergrond’ meetelt bij de categorie ‘westers’ terwijl dit land toch veel oostelijker ligt dan bijvoorbeeld Turkije. Zou dat komen omdat het onze voormalige kolonie Indonesië betreft? Als dat de verklaring is, dan is het vreemd dat de Surinamers en Antillianen, die veel westelijker wonen dan ‘wij Nederlandse westerlingen’, bij de groep ‘niet-westers’ horen. Een logische verklaring hiervoor geeft het document niet.

Een migratieachtergrond heb je (pagina 181) als: “ten minste één ouder in het buitenland is geboren. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen personen die zelf in het buitenland zijn geboren (de eerste generatie) en personen die in Nederland zijn geboren (de tweede generatie). De herkomstgroepering wordt bepaald aan de hand van het geboorteland van de persoon zelf of dat van de moeder, tenzij de moeder in Nederland is geboren. In dat geval geldt het geboorteland van de vader. Ook wordt onderscheid gemaakt tussen personen met een westerse en met een niet-westerse achtergrond.”  Lastig omschreven, maar er staat dat als een van je ouders uit een ander land dan Nederland komt, dan heb je een migratieachtergrond ondanks een volledige Nederlandse opvoeding, scholing en paspoort. Je hebt hier niet voor hoeven te migreren.

Het document legt ook uit wanneer je een Nederlandse achtergrond hebt (zelfde bladzijde): “Persoon van wie de beide ouders in Nederland zijn geboren, ongeacht het land waar men zelf is geboren.” Ben je geboren in bijvoorbeeld Zaire uit twee Nederlandse ouders, spreek je geen enkel woord Nederlands en begrijp je in het geheel niets van de Nederlandse samenleving alvorens je naar hier komt (migreert), dan heb je een Nederlandse achtergrond.

Nu is ‘minderhedenbeleid’ sinds een aantal jaren passé,  waarom dan dit allemaal bijhouden en erover rapporteren? Wordt het niet eens tijd dat we iedereen met een Nederlands paspoort Nederlander noemen? Dat we ‘migratieachtergrond’, ‘allochtoon’, ‘bicultureel’ en meer van dergelijk onderscheid makende woorden naar de prullenbak verwijzen? Woorden die niets toevoegen behalve de verdeeldheid die ze zaaien?

Uit-geïntegreerd

“Omdat werk een zeer belangrijke onderdeel is van integratie, moet de arbeidsmarktpositie van Nederlanders met een migratieachtergrond –nieuwkomers én oudkomers– worden verbeterd.”

Deze zin is te vinden op de grens van de pagina’s 26 en 27 van het regeerakkoord waarover ik al eerder schreef. En net zoals de passage waar ik toen over schreef, lijkt er ook niet veel mis met deze tekst. Het verbeteren van de arbeidsmarktpositie van mensen is nooit verkeerd. Toch is er iets met deze zin.

einde

Illustratie: Pixabay

Het succes, maar vooral het falen van de integratie van mensen die nieuw zijn in Nederland, is vaak onderdeel van discussie, gesprek en heftige meningsverschillen in de politiek en de media. Kijk om je heen, bekijk statistische informatie en je kunt zowel voor het succes als het falen van de integratie voldoende onderbouwing vinden. In deze passage uit het regeerakkoord gebeurt dat ook. Mensen met een migratieachtergrond hebben klaarblijkelijk een achterstand op de arbeidsmarkt wat duidt op gebrek aan integratie.

Deze deze zin roept de vraag op wanneer de integratie is voltooid? Wanneer hoor je erbij? Ben je als vierde generatie Marokkaan met werk, lid van en vrijwilliger bij de sportclub en mantelzorger van je buurvrouw geïntegreerd? Wanneer ben je geen migrant, nieuwkomer of oudkomer meer? Wanneer ben je ‘gewoon’ Nederlander? Met andere woorden, is integratie eindig en zo ja, wanneer is die dan beëindigd? Als vervolg daarop ben je dat als nieuw- of oudkomer nog steeds als je plotsklaps werkloos raakt? 

Als niet duidelijk is wanneer iemand geïntegreerd is, dan kunnen er tot in den treuren of in het oneindige eisen worden gesteld waaraan iemand moet voldoen. Dan kunnen belachelijke cursussen en examens worden opgelegd. Dan kan iemand steeds worden buitengesloten: jij hoort er niet bij want … en dan volgt er iets waaruit moet blijken dat die persoon er nog niet bijhoort.

Moet zonder een duidelijk eindpunt iemand niet steeds maar blijven integreren en raakt hij dus nooit uit-geïntegreerd want hij wordt nooit als geïntegreerd gezien en behandeld?

Beste Europese leiders,

Vluchtelingen en migranten houden uw gemoederen al enkele jaren bezig. Nu staat de situatie in Italië weer in het middelpunt van de belangstelling en stelt u steeds drastische maatregelen voor. Het begon begin 2015 met VVD- kamerlid Malik Azmani die ‘opvang in de regio’ voorstelde, iets wat nu regerings- en zelfs Europees beleid is geworden, Europees beleid dat heeft geleid tot de Turkije-deal. Een deal die model moest staan voor afspraken met veel meer landen.

migratie

Foto: Wikipedia

In de Volkskrant valt te lezen aan welke verdere maatregelen u nog meer werkt. Zo moet er een gedragscode voor hulporganisaties komen om hun bewegingsvrijheid te beperken. Oostenrijk stuurt legervoertuigen naar de grens met Italië om eventuele vluchtelingen tegen te houden. Volgens de Europese Commissie moeten landen ‘veilig’ worden verklaard zodat vluchtelingen en afgewezen migranten daar naar toe kunnen. Ook stelt de commissie voor dat Tunesië en Egypte zich openstellen voor migranten die vanuit Libië zijn vertrokken en moeten ‘doorgangslanden’ de migranten tegenhouden.

Beste leiders, kent u het het begrip irrationele rationaliteit dat de journalist John Cassidy munt in zijn boek Wat als de markt faalt? Volgens Cassidy is er sprake van rationele irrationaliteit als: “Een situatie waarin handelen uit rationeel eigenbelang op de markt tot resultaten die maatschappelijk gezien irrationeel en inferieur zijn.” Kan er bij uw aanpak sprake zijn van rationele irrationaliteit?

Uw maatregelen lijken rationeel. Het weigeren van vluchtelingen en migranten voorkomt immers onrust in uw eigen landen. Maar is het resultaat niet irrationeel en inferieur? U wilt landen die eigenlijk niet veilig zijn veilig verklaren om daar migranten en vluchtelingen onder te brengen. Waarom zouden die landen hieraan meewerken? Waarom zouden Egypte of Tunesië ervoor kiezen om hun toch al fragiele situatie onder druk te zetten door grote groepen migranten op te nemen? Waarom zouden deze landen doen wat u niet wilt dat in uw landen gebeurt? Waarom is het voor hen rationeel om iets te doen wat voor Europese landen niet rationeel is?

Is het resultaat van uw beleid als dat succesvol is wel rationeel? Dat beleid is er uiteindelijk op gericht om vluchtelingen het vluchten onmogelijk te maken. Als alle ‘doorgangslanden’ immers doen wat u voorstelt, is dan vluchten of migreren niet onmogelijk? Is de situatie die zo ontstaat niet een irrationele? Realiseert u zich dat dit beleid tot nog veel meer onstabiele landen en dus nog meer vluchtelingen en migranten kan leiden?