“Zo krijgt opvang in de eigen regio terecht een grote prioriteit,” dit schrijft commentator Michel Brouwers in Dagblad de Limburger van woensdag 9 september 2015. Dit is volgens Brouwers nodig, omdat er een risico op wrijving is met autochtone groepen en groepen ‘afvallige minderheden’ aanslagen kunnen plegen. ‘Opvang in de regio’ is wat zo ongeveer iedereen bepleit en dat klinkt heel mooi, maar …

(foto: dewereldmorgen.be)

Zoals uit de cijfers al naar voren komt, wordt het overgrote deel van alle vluchtelingen in buurlanden opgevangen. Turkije en vooral Libanon zijn hiervan voorbeelden maar er zijn er veel meer. Andere buurlanden, zoals bijvoorbeeld ‘bondgenoot’ Saoedi-Arabië vangt niets op. Wellicht omdat de situatie daar erger is dan de gebieden van waaruit ze vertrekken. Wie bepaalt trouwens wat de regio is?

Nu ervan afziend dat ‘opvang in de regio’ een feit is, een feit waaronder de landen die onderdak bieden, dreigen te bezwijken en dat een land als Libanon compleet dreigt te ontwrichten. Waarom zouden die landen vluchtelingen moeten opvangen? Wie verplicht hen hiertoe?

Wat zou er gebeuren als de buurlanden van bijvoorbeeld Syrië en Irak hun grenzen sluiten? Als zij, in navolging van Hongarije, en ook Nederland, een hek (fysiek of met regels) om hun land bouwen? Een hek om vluchtelingen tegen te houden. Niemand kan deze landen dat verbieden, zoals het ook ons niet kan worden verboden.

Stel dat het ‘hekken beleid’ universeel wordt doorgevoerd, dan zit ieder in zijn eigen land opgesloten. Dit is het ultieme gevolg van het weigeren van vluchtelingen en ze terugduwen naar de regio. Mochten wij dan ooit moeten vluchten, al is het maar voor het wassende water, dan kunnen we nergens naar toe. Is dat de wereld waarin we willen leven?

Prikker, woensdag 9 september 2015