Categorie: Tweede Kamerverkiezingen 2017

Ben/Ken de geschiedenis

“We vinden het belangrijk de kennis over onze gedeelde geschiedenis, waarden en vrijheden te vergroten. Deze maken ons tot wat we samen zijn. In Nederland is iedereen gelijkwaardig, ongeacht geslacht, seksuele geaardheid of geloof. Tolerantie naar andersdenkenden is de norm en kerk en staat zijn gescheiden. In Nederland kun je kiezen welk geloof je wilt belijden, of om niet te geloven. Dit zijn waarden waar we trots op zijn en die ons maken tot wie we zijn. Het is van groot belang dat we die historie en waarden actief uitdragen. Het zijn ankers van de Nederlandse identiteit in tijden van globalisering en onzekerheid. Op school leren kinderen daarom het Wilhelmus, inclusief de context ervan.” 

Deze passage is te vinden op pagina 19 van het regeerakkoord met als titel Vertrouwen in de toekomst.

VOC

Illustratie: Wikimedia Commons

Zo op het oog prachtige zinnen, toch knaagt er iets. Als historicus ben ik een groot voorstander van het vergroten van de kennis van het verleden. De genoemde vrijheden en waarden kan ik onderschrijven. Waarom knaagt het dan? Het knaagt vanwege een paar zinnen. Als eerste de zin: “Dit zijn waarden waar we trots op zijn en die ons maken wie we zijn.” Moet ik als Nederlander trots zijn op die waarden en tolerant naar andersdenkenden of anders geaarden? Als dat zo is, hoe komt het dan dat er zoveel intolerante mensen rondlopen? Maken die waarden mijn identiteit of geven ze mij de ruimte om te zijn wie ik ben? Beschermen die waarden en de rechtsstaat die erop is gebouwd ons juist niet tegen gewelddadige uitingen van intolerantie?

Een tweede zin: “Het is van groot belang dat we die historie en waarden actief uitdragen.” Die waarden heb ik in de vorige alinea al besproken, nu het actief uitdragen van die geschiedenis. Wat moet ik me daarbij voorstellen? Wat moet ik dan uitdragen, de trotse VOC mentaliteit van Balkenende, de anti-guerrillatactiek van Van Heutz? Trots zijn op wat we nu als wandaden zouden betitelen? Ik begrijp hoe iemand in die tijd tot dergelijke daden zou komen. Als Van Heutz of Jan Pieterszoon Coen nu nog zouden leven dan zouden ze waarschijnlijk zeggen dat ze ‘met de kennis van nu’ anders zouden hebben gehandeld. Moet ik trots zijn op de prachtig geschilderde ‘selfie’ van de Amsterdamse Nachtwacht, of de prachtige voetbalacties van Johan Cruyff? Hun daden bewonderen ja, maar trots zijn op de prestaties van een ander dat gaat me toch iets te ver.

Nog zo’n zin: “Het zijn ankers van de Nederlandse identiteit in tijden van globalisering en onzekerheid.” De waarden opgenomen in de grondwet en wetten zijn de ankers van het samenleven in dit land, daar moet iedereen zich aan houden. Worden Nederlanders met een andere geschiedenis zo niet buitengesloten? Zij liggen immers niet vast aan het ‘historische anker’ en dat wordt hen extra duidelijk gemaakt via de ‘Wilhelmuskunde’. Wordt hier niet gezegd: ‘als ‘ons’ kunnen jullie nooit worden want toen waren jullie er niet.’ Dat die ‘ons’ er toen ook niet waren, wordt voor het gemak even vergeten.

Her wordt gesuggereerd: ‘Ben deze geschiedenis en waarden’. Zou dat niet ‘Ken deze geschiedenis en waarden’ moeten zijn. Eén letter, maar wel een wereld van verschil.

On door Ballonnendoorprikkerincultuur, filosofie, geschiedenis, polarisatie, politiek, Tweede Kamerverkiezingen 2017, vrijheid6 reacties

‘Open’ staan

De formatie van een nieuw kabinet verloopt erg moeizaam. De grootte van Kamerfracties en uitspraken wie niet met wie wil, maken het erg lastig om  tot een kabinet te formeren dat op een solide meerderheid in de Tweede Kamer kan rekenen. Het lijkt erop dat er eerst over de eigen schaduw moet worden gestapt om verder te komen. Bij nu.nl valt te lezen dat VVD-leider Rutte en CDA-leider Buma ‘open staan’ voor nieuwe gesprekken met GroenLinks, “Maar dat kan alleen zonder voorwaarden vooraf. “Dan kun je praten. Het zal dan nog steeds heel ingewikkeld zijn.”

Open staan

Illustratie: Fokke & Sukke

Geen voorwaarden vooraf, dat lijkt een hele goede insteek om verder te komen: open het gesprek ingaan, zoeken naar overeenstemming en zo langzaam nader tot elkaar komen. Goed van Rutte en Buma dat ze deze ‘schoen’ nog niet weggooien.

Maar wacht eens even, er is toch al eens onderzocht en onderhandeld tussen VVD, CDA, D66 en GroenLinks? Dat was toch de eerste variant die informateur Schippers heeft onderzocht? De partijen hebben samen toch al onderhandeld en die zijn spaak gelopen? Naar ik me goed herinner en dat blijkt ook uit het stukje bij nu.nl, is het spaak gelopen op het thema migratie en vluchtelingen? Op dat thema zou GroenLinks iets moeten slikken dat voor hen een ‘principiële ondergrens’ doorbrak en daarom haakte de partij af.

Die onderhandelingen en het resultaat ervan zijn een feit dat er ligt. Zouden nieuwe onderhandelingen zonder voorwaarden, niet ook stuiten op dat zelfde feit, diezelfde ‘principiële ondergrens’? Is om die onderhandelingen vlot te trekken niet iets anders nodig dan blanco beginnen? Is hier niet juist beweging nodig van een van de betrokken partijen? Een beweging van GroenLinks om onder hun ‘principiële ondergrens’ te zakken of van CDA en VVD om die grens te respecteren en er boven te blijven?

Wat bedoelen Rutte en Buma eigenlijk als ze, met het feit van de vorige onderhandelingen op tafel, zonder voorwaarden vooraf weer met GroenLinks willen gaan onderhandelen? Zeggen ze dat zij dat zij bereid zijn tot consessies aan GroenLinks? Of zeggen ze ‘Jesse als je die malle principes even overboord zet, dan mag je meeregeren? Waarom wordt niet helder en duidelijk gezegd welke optie het is? Hoe ‘open’ staan Rutte en Buma werkelijk?

On door Ballonnendoorprikkerinfilosofie, logica, politiek, Tweede Kamerverkiezingen 2017Een reactie plaatsen

Beste mevrouw Wijs

Bij ThePostOnline een open brief van u, een teleurgestelde en zeer verontruste burger van Nederland. U richt uw schrijven aan Mark Rutte en Siebrand Buma. “Ik kan sinds 15 maart het idee niet van me afzetten, dat wij in een ‘bananendictatuur’ wonen!,” zo schrijft u. Een ‘bananendictatuur’ omdat: “Meteen om 21:15 uur kwam er een prognose en die was, zoals later zou blijken, behoorlijk definitief. Het is één van de mysteries van deze verkiezingen, evenals alle blijken van fraude, wegraken van stemmen, etc. op verschillende stembureaus.” Beste mevrouw Wijs, die eerste prognose voorspelt de uitslag altijd op een paar zetels na. En waar zijn uw bewijzen van fraude en het wegraken van stemmen? Bent u misschien het slachtoffer van een complottheorie?

Zelfreflectie

Illustratie: Tekeningenbank

Ook de manier waarop de PVV buiten buiten het kabinet wordt gehouden, stoort u: “De PVV is monddood gemaakt al van te voren: “Wij gaan niet met hem regeren dus stem maar op ons.” Is dát democratisch? En dan het lek in de beveiliging wat toevallig nét voor de verkiezingen (heel goed) uitkwam, waardoor Wilders zijn campagne moest staken.”  En iets verderop in haar brief: “Jullie weigering tot samenwerking en demonisering van de PVV is het bewijs. Zo aan het pluche gebakken, dat zelfs een partij als GroenLinks in aanmerking komt om te regeren.” Beste mevrouw Wijs, zetels winnen wil niet zeggen dat een partij in het kabinet moet. Net zoals het geen ‘wet’ is dat de grootste partij de premier levert. Waarom is vooraf een partij uitsluiten niet democratisch?  Het maakt zaken duidelijk, wat zou daar tegen kunnen zijn? Zou het niet kunnen dat Wilders het spel na de verkiezingen slecht heeft gespeeld en nu weer speelt? Het is makkelijk om de schuld van iets altijd bij anderen te leggen. Een beetje zelfreflectie zou geen kwaad kunnen. En waarom zouden die ruim achthonderdduizend GroenLinksstemmers niet mogen worden vertegenwoordigd in een kabinet?

“Sinds kort ‘zit’ ik op Twitter en wat je daar allemaal leest…deze doodswensen en daden van geweld worden geschreven door ‘linkse’ Nederlanders (die zichzelf graag omschrijven als ‘antifascisten’), waar ook enkele zeer bekende Nederlanders tussen zitten. Ik vraag u beide of dat normaal is.” Beste Mevrouw Wijs, nee, dat is niet normaal. Net zomin als veel lezerscommentaar en sommige schrijfsels die bij ThePostOnline of De Dagelijkse Standaard worden gepubliceerd. Doet u trouwens niet hetzelfde door GroenLinks te betitelen als: “de partij van de communisten en terroristen”? is een keus, u kunt er ook voor kiezen niet te Twitteren is immers een medium dat gemaakt is voor ongenuanceerde uitspraken. Nuance in honderdveertig tekens is immers lastig.

On door Ballonnendoorprikkerindemocratie, filosofie, logica, polarisatie, politiek, Tweede Kamerverkiezingen 2017Een reactie plaatsen

Alternatieve werkelijkheid

De verkiezingen zijn weer achter de rug, de uitslag is bekend. In Mijn woonplaats Venlo kreeg de PVV de meeste stemmen, in de gehele provincie Limburg trouwens. En zoals altijd, wordt de uitslag ook weer visueel uitgebeeld door op een landkaartje van Nederland gemeenten de kleur te geven van de partij die de meeste stemmen kreeg.

Spicer

Foto: Nos

In kranten leidt dit vervolgens tot koppen als gemeente x kleurt blauw als de VVD de meeste stemmen kreeg. Zo ook in Dagblad de Limburger van 17 maart 2017. In een artikel met als kop Limburgse liefde voor dwarsligger stelt de krant de vraag: “Waar komt die innige band tussen bronsgroen en peroxideblond toch vandaan? De vraag wordt beantwoord met het obligate: “Een protest tegen het Haagse beleid, zeker omdat Limburg op sociaal-economisch vlak achterloopt.” En even obligaat: “ Daarnaast hebben steeds meer kiezers een sterke behoefte aan het ontwikkelen van een eigen, Limburgse identiteit, omdat ze het tempo van modernisering niet bij kunnen benen.” Het wordt niet duidelijk waaruit moet blijken dat die eigen Limburgse identiteit met een keuze voor peroxideblond dichterbij komt.

De Limburger, trouwens ook al die andere media, lijken één ding te vergeten. Neem bijvoorbeeld mijn woonplaats Venlo, Wilders kreeg er net geen twintig procent van de stemmen, net als trouwens in heel Limburg. Rechtvaardigt dat de conclusie dat Venlo ‘Wildersland’ is? Dat er een innige band is met peroxideblond? Dat er een sterke behoefte is aan die eigen Limburgse identiteit? Tachtig procent (vier van de vijf) inwoners hebben niet op de PVV gestemd. Dat is de overgrote meerderheid. Inderdaad hebben ze allemaal op verschillende partijen gestemd en heeft de PVV de meeste stemmen gekregen. Een product, bijvoorbeeld een auto, die het in vier van de vijf gevallen laat afweten, krijgt niet de kwalificatie betrouwbaar.

Beste dames en heren van de media, het zijn ronkende koppen en forse beweringen. Alleen zijn ze nergens op gebaseerd. Hou alstublieft op met het verkondigen van deze ‘alternatieve feiten’.

On door Ballonnendoorprikkerinfilosofie, logica, Tweede Kamerverkiezingen 2017, vooroordelenEen reactie plaatsen

De landende kiezer

Vandaag kunnen we gaan stemmen voor een nieuwe Tweede Kamer. Bij de uitslag zal de landing  van de ‘zwevende kiezer’ de doorslag geven. Welk vakje zal hij rood kleuren? Om die ‘zwevende kiezer’ te helpen zijn er diverse kies- en stemwijzers. Je vult in wat je van een stelling vindt en welke thema’s je belangrijk vindt en je krijgt een lijstje met de meest passende partij bovenaan.

SigmundIllustratie: http://www.volkskrant.nl

Er is meer. In de Volkskrant gaf Frank Kalshoven afgelopen zaterdag ‘landingslessen’: in vier stappen je keuze maken zonder de programma’s te lezen. Twee procesmatige: besluiten om te gaan stemmen en afspreken om uiterlijk de dag voor de verkiezingen de keuze te maken. Gevolgd door twee inhoudelijke: de eerste is het grove snoeiwerk en de tweede het fijne snoeiwerk. Als die laatste stap te lastig is, “kun je dinsdagavond met een dobbelsteen bepalen op welke van de drie of vier partijen je gaat stemmen. Je zit sowieso ongeveer goed.” 

Als je toch wat inhoudelijker wilt kiezen, kun je altijd kijken naar vergelijkingen van programma’s op diverse thema’s. Rob Wijnberg heeft dat bij De Correspondent ook gedaan. Op  verschillende thema’s zoals Zorg, Vluchtelingen, Veiligheid, Europa, en nog een aantal andere geeft hij per partij een waardeoordeel: Goed, Medium en Slecht. Een duidelijk en op het eerste gezicht handig overzicht. Zoek de thema’s die je belangrijk vindt, kijk welke partij het beste scoort op deze thema’s en je hebt je keus. Handig toch?

Toch een klein knelpunt. Wat is goed en wat is slecht? Neem bijvoorbeeld het thema Europa, wanneer scoor je daar goed? Wat de ene goed vindt, vindt de ander slecht. Is bijvoorbeeld meer Europese samenwerking goed? Een PVV-er zal dat slecht vinden, een D66-er goed. Of het thema Drugs beoordeel je het legaliseren ervan als goed of als slecht? Met argumenten kun je beide standpunten onderbouwen.

Zijn goed of slecht niet waardeoordelen die afhankelijk zijn van de opvattingen van de persoon met wie je spreekt?

On door Ballonnendoorprikkerindemocratie, filosofie, logica, Tweede Kamerverkiezingen 2017Een reactie plaatsen

Dad’s Army

De Adviesraad Internationale Veiligheid vindt het: “Hoog tijd dat defensie een issue wordt in de campagne.” Namens de raad bepleiten Joris Voorhoeve en Marcel Urlings dit in de Volkskrant. Door jarenlange bezuinigingen is de staat van het leger dramatisch: ” Nederland nog 913 Leopard II-tanks. Nu zijn het er nog maar een paar.” Die paar schijnen ook nog geleased te worden. Het klinkt een beetje als ‘Dad’s Army’. Hoe het Nederlandse leger ervoor staat, kan ik niet beoordelen. Als deze experts zeggen dat het dramatisch is gesteld met ons leger, dan zal er toch wel iets aan de hand zijn.

Dad's ArmyFoto: UKTV Gold

De Raad heeft ook de oplossing paraat: “we moeten de komende vier jaar eerst naar dat Europese gemiddelde. Om op dat niveau te komen moet er de komende vier jaar jaarlijks ongeveer drie miljard euro bij. Maar de daaropvolgende vier jaar moet je echt naar die 2 procent van het nationaal inkomen.” Als de staat van het leger werkelijk deplorabel is, dan zal er geld bij moeten om de zaak op niveau te krijgen. Toch knelt er iets bij dit pleidooi voor meer geld en voor het besteden van 1,43 en later 2 procent van het nationaal inkomen aan defensie.

Waarom kost een goede defensie 2 procent van het nationaal inkomen? Ja, dit percentage is in NAVO verband min of meer afgesproken. Maar, moet het verbeteren van de staat van het leger en wat breder, de militaire capaciteit van de NAVO, niet beginnen bij de inhoud? Moet het niet beginnen met een analyse welke gevaren er dreigen? Vervolgens wat er nodig is om die gevaren het hoofd te bieden? Zijn daarvoor tanks, vliegtuigen, schepen et cetera nodig en zo ja, welke soort en hoeveel? Pas als dat bekend is, kan er worden berekend hoeveel kosten hiermee gemoeid zijn en hoe die kosten over de landen van de NAVO worden verdeeld. Eerst de inhoud, dan pas het geld. Als dat vervolgens 1,43 of 2 procent van het nationaal product is, dan is dat zo. Het zou echter ook kunnen dat hiervoor minder geld nodig is.

Want zou het niet jammer zijn als we ‘meer leger hebben dan nodig’ terwijl er nog vele andere zaken zijn die om aandacht en geld vragen?

On door Ballonnendoorprikkerinlogica, politiek, Tweede Kamerverkiezingen 2017Een reactie plaatsen

De eigen schaduw

Deze week stelde een wethouder mij de volgende vraag: “Wat wordt de uitslag op 15 maart?” Aangezien ik geen glazen bol heb en er ook niet in geloof, kon ik daar weinig zinnigs op zeggen. Ik antwoordde: “Ik denk dat er veel partijen zullen zijn die tussen de vijftien en de vijfentwintig zetels zullen krijgen.” Als je de laatste peilingen bekijkt, dan lijkt het die kant op te gaan. Een kabinet zal dan uit vier misschien wel vijf partijen moeten bestaan om te kunnen steunen op een meerderheid in de Tweede Kamer en dan laat ik de Eerste Kamer voor het gemak maar even buiten beschouwing.

schaduw

Foto: Dagboek van een fotogek

Vervolgens vertelde ik hem iets wat al langer in mijn hoofd speelt. “Zou het dan niet goed zijn als er vervolgens een niet aan een partij gebonden persoon wordt gezocht die wordt benoemd tot minister-president?” Een persoon die vervolgens een kabinet samenstelt dat zonder regeerakkoord aan de slag gaat met de problemen en vraagstukken die er liggen en zich aandienen. Een kabinet dat samen met alle partijen in de kamer naar meerderheden voor beleid zoekt. En die meerderheden kunnen per vraagstuk verschillen. Zou dat een manier zijn om uit de huidige gepolariseerde situatie te komen?

Een dergelijk kabinet is niet gebonden aan een knellend regeerakkoord, een compromis waar zelden iemand echt blij van wordt. Partijen hoeven dan geen water bij de wijn te doen. Ze kunnen vasthouden aan hun eigen programma, steunen wat bij hen past en oppositievoeren tegen dat waar ze niet achter staan.

Een dergelijk kabinet hoeft geen rekening te houden met herverkiezing. Het hoeft geen verantwoording aan de kiezer af te leggen, dat moeten de partijen doen die de voorstellen van het kabinet wel of niet hebben gesteund. Zou zo’n kabinet daardoor los van de waan van de dag kunnen opereren? Het hoeft immers geen rekening te houden met peilingen, verkiezingen voor andere bestuursorganen en allerlei andere zaken die nu voor onrust in regering en parlement veroorzaken. Zou dit ervoor kunnen zorgen dat de almaar verder gaande polarisatie in de politiek en de samenleving een halt wordt toegeroepen?

Dan moeten de politieke partijen en politici wel over hun eigen schaduw stappen en zo’n persoon benoemen (wie kent er iemand die dit zou kunnen en boven de partijen staat?). Zouden de ego’s dat kunnen?

On door Ballonnendoorprikkerindemocratie, filosofie, polarisatie, politiek, Tweede Kamerverkiezingen 2017Een reactie plaatsen

… en dingen die voorbij gaan.

Bij De Correspondent poogt Joris Luyendijk om het gesprek tussen mensen in verschillende ‘bubbels’ aan te zwengelen en te bevorderen. Hiervoor heeft hij gesproken met enkele PVV-kiezers. Die zitten immers niet in de ‘Correspondentbubbel’. Na deze gesprekken concludeert hij: “Eigenlijk alle PVV’ers die ik spreek worstelen met echte pijn: het Nederland waarvan ze hielden is er niet meer. Deze mensen hebben het gevoel dat hun ‘iets’ is afgenomen. Ze vullen dit ‘iets’ verschillend in, afhankelijk van of ze in een volksbuurt wonen of een vinexwijk, of ze ondernemer zijn of gepensioneerd, enzovoort. Maar steeds hoor ik dat gemis in de verhalen door.” 

john-deere

Foto: Agrifoto

Ja, ik zou willen dat ik nog steeds dat jochie van zes was op de tractor bij mijn vader en op schoot bij mijn moeder. Ik zou willen dat ik nog steeds die snelle rechtsbuiten was die ik op mijn achttiende was. Dat ik nog steeds een pilsje kon drinken voor één gulden en een kwartje. Ik zou willen dat ik nog steeds de vrijheid en de ‘onbegrensde’ mogelijkheden had, die ik als student van tweeëntwintig had. Dat ik ook nu nog naar Rock Werchter kon voor vijftig gulden en daar kon genieten van The Eurytmics, The Simple Minds, U2 en Peter Gabriel. Of naar een optreden van de Ramones. Of naar de jaren negentig, toen ik mijn vrouw leerde kennen en we ons huis kochten. Naar begin deze eeuw toen onze kinderen werden geboren. Dit natuurlijk wel met behoud van mijn huidige kennis en ervaring, salaris en alle goede dingen van nu.

Helaas, zijn mijn ouders overleden. Ben ik inmiddels vijftig en zit voetbal er door een blessure niet meer in. Is een pilsje tegenwoordig vier keer zo duur. Beperken mijn leeftijd en keuzes uit het verleden mijn mogelijkheden voor de toekomst. Zit die line up er bij Rock Werchter niet meer in en zijn de Ramones op Marky na allemaal dood.

Daar komt bij dat ik op die tractor zat midden in de Koude Oorlog, de eerste oliecrisis en het terrorisme van de RAF, de Rode Brigades, de IRA en onze Molukse medelanders. Rende ik als rechtsbuiten over de velden tijdens de economische crisis van de jaren tachtig. Was het in de jaren negentig lastig om dat huis te kopen en een passende plek op de arbeidsmarkt te vinden. Vlogen er vliegtuigen in gebouwen toen mijn zoontje bij mij op schoot zat en met mijn dochtertje toen er treinen in Madrid explodeerden.

Zou dat voor de PVV-kiezer anders zijn? Zou dat ‘Nederland waar ze van hielden’ ooit hebben bestaan?

On door Ballonnendoorprikkerinangst, filosofie, geschiedenis, Tweede Kamerverkiezingen 2017Een reactie plaatsen

Het failliet van de identiteitspolitiek

“De verkiezingen moeten dus ook gaan over de gemeenschappelijke identiteit en dat is de Nederlandse rechtsorde en moraal.” De laatste zin uit een column van Afshin Ellian bij Elsevier. Ellian komt tot deze conclusie op basis van het rapport Kwesties voor het kiezen van het Sociaal Cultureel planbureau. Dat is, volgens Ellian nodig omdat: “40 procent van de Turkse en Marokkaanse Nederlanders zich niet thuis voelt in dit land. Dat begrijp ik ook. Nederland is nog geen onderdeel van de ummah, dat leidt inderdaad tot grote teleurstelling. En het is ook niet onbegrijpelijk wanneer het SCP rapporteert dat ook veel autochtone Nederlanders onbehagen voelen over Nederland, en ‘in dat onbehagen speelt het thema “integratie en immigratie” een belangrijke rol.”

identiteitIllustratie: Fight4YourRights

Het rapport toont daarmee volgens Ellian het failliet van de multiculturele ideologie aan. “De rechtsstaat en de mensenrechten lopen gevaar in een samenleving waarin een serieus deel daarvan zijn identificatie bij de ummah zoekt,” zo beweert Ellian. Nu zoekt een katholiek een deel van zijn identificatie in Rome, Trekkies (aanhangers van Star Trek) zoeken een deel van hun identificatie in fictie, Menig Venlonaar haalt een belangrijk deel van zijn identificatie uit de Vastelaovend. Waarom levert dat gevaar op voor de rechtstaat en de mensenrechten?

Zou een discussie over identiteit ertoe bijdragen dat mensen zich thuis gaan voelen en bij anderen het onbehagen afneemt? Leidt een discussie over wat wel en wat niet tot de ‘Nederlandse identiteit’ hoort er niet juist toe dat mensen tegen elkaar worden opgezet? Immers door te bepalen wat ‘erbij’ hoort, bepaal je ook wat er niet bij hoort. Is dat niet juist wat er u al gebeurt? Gaat het maatschappelijk debat de laatste ruim vijftien jaar niet juist over identiteit? Over wat wel en wat niet ‘Nederlands’ is? Over zwarte Piet die volgens de een bij die identiteit hoort en minaretten die er volgens de ander (trouwens vaak dezelfde als de een) niet bijhoren?

Verwisselt Ellian niet oorzaak en gevolg? Is Ellians oorzaak, het niet thuis voelen en het onbehagen, niet juist het gevolg van de discussie over de gemeenschappelijke identiteit, die hij wil gaan voeren? Zou het rapport van het SCP niet veeleer het failliet van de ‘identiteitspolitiek’ aantonen?

Is de kracht van onze rechtsstaat niet juist dat mensen de ruimte hebben om zichzelf te zijn en te worden? Om hun eigen inspiratiebronnen te kiezen of dat nu een godsdienst, een tv-serie of de Vastelaovend is? Is de kracht niet juist gelegen in de vrijheid om af te wijken? Dit alles natuurlijk binnen de grenzen van de wet? Een wet die deze ruimte aan iedereen biedt?

On door Ballonnendoorprikkerincultuur, democratie, filosofie, geschiedenis, polarisatie, politiek, Tweede Kamerverkiezingen 2017, vrijheid5 reacties

Is dit beleid of is hier over nagedacht?

In NRC een interview met hoogleraar rechtsfilosofie Wouter Veraart. Veraart is voorzitter van een commissie die de verkiezingsprogramma’s van dertien partijen heeft doorgenomen op het ‘rechtstatelijke gehalte’. Veraart legt uit wat ze hebben onderzocht: “We hebben een minimale toetsing gedaan, met drie minimumeisen waarvan iedereen zegt: ja, dit hóórt bij een rechtsstaat. Eerste eis is dat de overheid voorspelbaar moet zijn en zichzelf ook aan de regels houdt. Tweede eis is dat de fundamentele mensenrechten niet worden geschonden en eis drie is de vraag of iedereen toegang tot de onafhankelijke rechter houdt.”

150217bin_partijplannen

Van de resultaten werd hij niet vrolijk, vijf van de dertien partijen doen voorstellen die in strijd zijn met de rechtstaat. Vier jaar geleden waren dat nog maar twee van de tien partijen. Als u wilt weten welke dat zijn, in een andere artikel  zijn ze opgenomen. het varieert van het sluiten van de grenzen voor moslims, het afnemen van de nationaliteit van terroristen, die zouden dan statenloos worden en ook het verbieden van de financiering van moskeeën en islamitische organisaties door buitenlandse overheden. Discriminerend omdat het alleen islamitische organisaties betreft. De reden: “Partijen proberen zorgen over terrorisme, jihadisme en slecht controleerbare vluchtelingenstromen serieus te nemen en ze komen met plannen om daar iets aan te doen. Alleen sommige van die voorstellen zijn zo drastisch dat ze onze eigen vrijheden op het spel zetten.”

Veraart en zijn collega’s willen de ogen openen van kiezers: “We willen kiezers bewust maken. Het lijkt leuk, om mee te gaan met de onvrede en een proteststem uit te brengen. Maar je doet dan wel iets met ons land, je zet vrijheden waar je zelf van profiteert op het spel door op één van de partijen te stemmen die nu de rechtsstaat willen ontmantelen. Want dat is in feite wat ze voorstellen. En uit niets blijkt dat het een grap is.” Een mooi streven dat aansluit bij de doelstelling van de Ballonnendoorprikker, vandaar dat ik er aandacht aan besteed.

Na het lezen van het artikel en het rapport moest ik denken aan oud-kamerlid Jan Schaefer. Schaefer is beroemd om de uitspraak ‘ in geouwehoer kun je niet wonen’. Een tweede legendarische uitspraak van Schaefer is: ’is dit beleid of is hier over nagedacht?’ Denkend aan Schaefer hebben de betreffende partijen veel beleid.

On door Ballonnendoorprikkerindemocratie, filosofie, politiek, rechtvaardigheid, Tweede Kamerverkiezingen 2017, vrijheidEen reactie plaatsen