In NRC een interview met hoogleraar rechtsfilosofie Wouter Veraart. Veraart is voorzitter van een commissie die de verkiezingsprogramma’s van dertien partijen heeft doorgenomen op het ‘rechtstatelijke gehalte’. Veraart legt uit wat ze hebben onderzocht: “We hebben een minimale toetsing gedaan, met drie minimumeisen waarvan iedereen zegt: ja, dit hóórt bij een rechtsstaat. Eerste eis is dat de overheid voorspelbaar moet zijn en zichzelf ook aan de regels houdt. Tweede eis is dat de fundamentele mensenrechten niet worden geschonden en eis drie is de vraag of iedereen toegang tot de onafhankelijke rechter houdt.”

Van de resultaten werd hij niet vrolijk, vijf van de dertien partijen doen voorstellen die in strijd zijn met de rechtstaat. Vier jaar geleden waren dat nog maar twee van de tien partijen. Als u wilt weten welke dat zijn, in een andere artikel  zijn ze opgenomen. het varieert van het sluiten van de grenzen voor moslims, het afnemen van de nationaliteit van terroristen, die zouden dan statenloos worden en ook het verbieden van de financiering van moskeeën en islamitische organisaties door buitenlandse overheden. Discriminerend omdat het alleen islamitische organisaties betreft. De reden: “Partijen proberen zorgen over terrorisme, jihadisme en slecht controleerbare vluchtelingenstromen serieus te nemen en ze komen met plannen om daar iets aan te doen. Alleen sommige van die voorstellen zijn zo drastisch dat ze onze eigen vrijheden op het spel zetten.”

Veraart en zijn collega’s willen de ogen openen van kiezers: “We willen kiezers bewust maken. Het lijkt leuk, om mee te gaan met de onvrede en een proteststem uit te brengen. Maar je doet dan wel iets met ons land, je zet vrijheden waar je zelf van profiteert op het spel door op één van de partijen te stemmen die nu de rechtsstaat willen ontmantelen. Want dat is in feite wat ze voorstellen. En uit niets blijkt dat het een grap is.” Een mooi streven dat aansluit bij de doelstelling van de Ballonnendoorprikker, vandaar dat ik er aandacht aan besteed.

Na het lezen van het artikel en het rapport moest ik denken aan oud-kamerlid Jan Schaefer. Schaefer is beroemd om de uitspraak ‘ in geouwehoer kun je niet wonen’. Een tweede legendarische uitspraak van Schaefer is: ’is dit beleid of is hier over nagedacht?’ Denkend aan Schaefer hebben de betreffende partijen veel beleid.