De Europese politiek en media zijn nu al ruim twee weken in de ban van Erdogan. De oproep van Hans Theeuwen om Erdogan tot op het bot te beledigen, wordt door velen nagevolgd. De arrestatie van Ebru Umar door de Turkse politie gooide verder olie op het vuur en schijnt tot een diaree aan verwensingen te hebben geleid. Aan de ene kant critici van Umar die hun blijdschap lieten blijken en aan de andere kant mensen die verder scholden op de Turkse president en degenen die blij waren met die arrestatie. Politici die vervolgens een duit in het zakje doen en dit in de kamer nog eens dunnetjes over doen.

Illustratie: plazilla.com

Allemaal zich beroepend op de democratie en vooral de vrijheid van meningsuiting. Een vrijheid die onze voorvaderen hebben bevochten en waarvoor levens zijn geofferd. Een vrijheid die mensen niet op elkaar hebben ‘veroverd’, maar op de overheid. Die vrijheid is in onze Grondwet opgenomen en regelt dat de overheid ons niet mag belemmeren in het uiten van onze opvattingen.

De overheid mag iemand niet belemmeren om iemand te beledigen. Dat wil niet zeggen dat er lukraak beledigd mag worden zoals nu het geval lijkt. In het verkeer tussen personen wordt dit beperkt door artikel 137 van het Wetboek van strafrecht. De beledigde kan aangifte doen en dan kan vervolging worden ingesteld en bepaalt de rechter of er sprake was van opzettelijke belediging zoals bedoeld in het genoemde artikel.

Wat wordt er bereikt met het elkaar de huid vol schelden en het beledigen van elkaar en je daarbij beroepen op de vrijheid van meningsuiting? Wat is dan die vrijheid van meningsuiting waard? Dat recht waar onze voorvaderen voor hebben gestreden? Welke dienst wordt onze hoogstaande democratische idealen, zoals die vrijheid van meningsuiting, bewezen als ze worden misbruikt voor iets laags als elkaar beledigen? Wat zijn die idealen dan nog waard?

‘Ik zeg wat ik denk’ is tegenwoordig mode. Het recht hebben om je mening te uiten, wil niet zeggen dat iedere mening ook geuit moet worden. Zeker niet als die mening bestaat uit schelden en beledigen. Zou het zwijgrecht niet wat meer gebruikt moeten worden? Want: spreken is zilver, zwijgen is goud!