Covid-fascisme?

Als ik Michael van der Galien, de grote man achter De Dagelijkse Standaard, goed begrijp dan is Frankrijk veranderd in een dictatuur. Nu denk ik dat veel inwoners uit echte dictaturen zoals Belarus en Noord-Korea graag in dat ‘dictatoriaal’ Frankrijk zouden willen wonen, dit even terzijde. Wat is er aan de hand? “Vanaf vandaag is het verplicht om te bewijzen dat je recent gevaccineerd bent of onlangs hersteld van een coronabesmetting. Kun je dat niet, dan moet je een negatief testbewijs overhandigen. Wil je daar niet aan meedoen, dan word je letterlijk uitgesloten van het sociale leven.” Zo schrijft hij in een artikel. Resultaat hiervan: “in Frankrijk is de vrijheid afgeschaft.” Opruiend sluit hij af met de woorden: “Als mensen nu nog niet in verzet komen tegen dit nieuwe fascisme weet ik het ook niet meer. Als je dít als burger tolereert ben je echt geen knip voor de neus waard. En de term “burger” verdien je dan al helemaal niet. Slaaf!” Zo dat is duidelijke taal. Maar toch.

Bron: pxhere

Laat ik er eens een licht op schijnen. Dit voorjaar lagen de ziekenhuizen en vooral de intensive care afdelingen vol met covid-patiënten. Zo vol dat planbare zorg, zoals het vervangen van een heup maar ook operaties om kwaadaardige tumoren te verwijderen, moesten worden uitgesteld. Ons zorgsysteem dreigde te bezwijken. Iets wat ook in het voorjaar van 2020 al dreigde te gebeuren. Voldoende aanleiding om ons zorgstelsel te herzien en meer capaciteit te organiseren. Alleen is dat iets wat niet van vandaag op morgen is geregeld. Ja, de bedden, de apparatuur en mocht het nodig zijn zelfs de gebouwen zijn vrij snel te organiseren. Het ‘organiseren’ van het benodigde personeel vergt echter een langere adem. Van dit alles zie ik nog weinig en dat baart mij zorgen want totdat we dit georganiseerd hebben, blijven we kwetsbaar en moeten we ‘noodmaatregelen’ nemen en dat is wat Frankrijk nu doet. Het neemt ‘noodmaatregelen om te voorkomen dat de gezondheidszorg vastloopt door de kans op verspreiding van het virus te beperken.

En ja, die noodmaatregelen beperken de mogelijkheden van mensen. Van der Galien neemt hierbij de positie in van iemand die zich niet wil laten vaccineren of testen. Laten we het eens bekijken vanuit het perspectief van iemand die zich wel heeft laten vaccineren. Die persoon heeft zich laten vaccineren omdat het vaccin de kans op besmetting verkleint en mocht de persoon toch besmet raken, de kans op ernstige ziekte na besmetting drastisch verkleint. De persoon doet er alles aan om zichzelf te beschermen en besmetting van anderen te voorkomen. Dit met redelijk succes. Het aantal besmettingen is flink verminderd en de druk op de ziekenhuizen en vooral de intensive care is flink verminderd. Van een welingelichte bron werkzaam op een IC van een ziekenhuis, kreeg ik de informatie dat de Covid-patiënten die nu de IC halen, voor het overgrote deel niet-gevaccineerd en vooral weigeraars, zijn. 

Wat zou die gevaccineerde ervan vinden als onze zorg weer overbelast raakt door Covid patiënten die voor het overgrote deel ongevaccineerd zijn en daardoor worden er aan alle inwoners weer beperkingen opgelegd? Dan zou ik me zomaar voor kunnen stellen dan deze gevaccineerde zich afvraagt waarom ook de gevaccineerde mensen moeten ‘boeten’ voor het gedrag van de mensen waar Van der Galien zich hard voor maakt. Mensen die het vaccin en het testen weigeren. Dan zou het zomaar kunnen dat deze gevaccineerde gaat protesteren tegen deze maatregelen. Ik kan me heel goed voorstellen dat er dan maatregelen worden genomen die alleen de ongevaccineerden die zich niet willen laten testen raken. Dat doen we ook op andere terreinen. Zo mag iemand zonder rijbewijs niet autorijden op de openbare weg. Als je hebt gedronken mag je zelfs met rijbewijs niet rijden. Dat doen we om de overige deelnemers aan het verkeer te beschermen. Daar is niets ‘dictatoriaals’ aan. Dat heeft niets met fascisme te maken.

De jaren zestig revisited

Tot 31 augustus mogen personen die ‘niet correct gekleed, met respect voor moreel gedrag en secularisme, hygiëne en veiligheid’ de stranden niet op.” Een uitspraak van een Franse burgemeester zo lijkt uit een artikel bij Elsevier. Als we het woord ‘secularisme’ weglaten, zou het zo een uitspraak kunnen zijn van een burgemeester uit de jaren vijftig of zestig van de vorige eeuw of nog eerder.

BadmodeIllustratie: www.zwemkleding.nl

Een tijd dat mensen steeds schaarser gekleed genoten van zon, zee en strand. De tijd toen de bikini haar intrede deed en nog wat later het topless of zelfs naakt zonaanbidden. Bloot was immers aanstootgevend, niet hygienisch en zou de veiligheid van de persoon in kwestie of van anderen op het strand kunnen schaden. Een aantasting van de morele waarden.

Het is echter een uitspraak van een Franse burgemeester in 2016. Hij gebruikt dezelfde argumenten om bedekt zonaanbidden en zwemmen in een boerkini te verbieden. Als bedekt nu niet hygienisch, veilig en moreel correct is, betekent dan dat bloot het wel is?

Of zit de crux juist in dat ene extra woord secularisme? Maar als het seculiere karakter van openbare stranden in het geding is, worden dan ook kettinkjes met kruizen verboden? Zwemmen met een keppeltje? In het openbaar op het strand bidden voor een maaltijd? Het luiden van de aanpalende kerkklok? Wordt dan ook de zonderling die het woord van de Heer verkondigt, de toegang tot het strand ontzegt? Mogen de oude (of jonge) nonnetjes in hun habijt dan ook niet meer over het strand lopen? Erg lastig wordt het dan met getatoeeerde religieuze symbolen, zouden die dan juist wel bedekt moeten worden? Dit zijn immers ook allemaal daden die ‘het seculiere karakter, van de openbare ruimte aantasten. Als secularisme de crux is en het beperkt zich tot de boerkini, is er dan niet sprake van ongelijke behandeling?

Nu zou ik niemand willen adviseren om in een boerkini te gaan zwemmen, sterker nog, ik zou niemand willen adviseren hoe hij zich moet kleden. Behalve als die persoon het me direct vraagt. En zou een overheid dat al helemaal niet moeten doen? Zijn we vergeten dat het verzet van de burgemeesters uit de vorige eeuw tegen de bikini vergeefs was? Dat het juist sterker verzet opriep? Net zoals het verzet tegen lange haren, juist meer langharigen opleverde?

Zou het met moslims niet hetzelfde zijn? Dat hun geloof zo hun identeit wordt in plaats van een onderdeel van hun identiteit?