De jongeren van het CDA, bij monde van Lotte Schipper en Bart Bouwman, zien nog niet veel verandering in Europa sinds het Brexit referendum: “Hoewel deze week de onderhandelingen over de Brexit echt zijn begonnen, lijkt het signaal dat de Britten afgaven nog niet tot veel verandering te hebben geleid in Europa.” Daarom pleiten zij in Elsevier voor een andere Europa: “Een Europa waarin de machtsbalans dusdanig verandert dat de nationale parlementen en daarmee de inwoners van de EU weer aan het roer komen te staan.”  

Foto: Flickr

Het is in de Europese Unie fout gegaan omdat en :  “Sluipenderwijs (…) steeds meer nationale bevoegdheden (zijn) overgedragen naar de EU zonder dat er voldoende wordt gekeken naar het meest geschikte niveau voor de uitvoering van deze bevoegdheden.” En dat is geen goede zaak want: “volgens het subsidiariteitsbeginsel beslissingen het best zo laag mogelijk kunnen worden genomen.”  Om hier wat aan te doen zou er gewerkt moeten  worden met ‘rode kaarten’. Een andere suggestie is Europarlementariërs in de nationale parlementen verantwoording af laten leggen over hun stem gedrag. Worden de Europarlementariërs dan gekozen door de nationale parlementen? Een gekozene legt toch verantwoording af aan zijn kiezers? Ook: “moeten lidstaten als zij dat willen de afgestane bevoegdheden weer kunnen terugkrijgen. Zonder een drastisch besluit als een Brexit dus.”

Zo dat zijn nog eens stevige maatregelen die de CDA jongeren voorstellen. Toch even wat vragen aan de CDA-jongeren. Laat ik even aannemen dat jullie ‘subsidiariteitsbeginsel’ klopt en dat het werkelijk zo is dat beslissingen het beste zo laag mogelijk genomen kunnen worden. Want bij die aanname kun je natuurlijk ook vraagtekens plaatsen. Komen met de nationale parlementen de inwoners ‘echt weer aan het roer te staan? Als je menig inwoner mag geloven, dan weten ze in ‘Den Haag’ niet wat er bij ‘het volk’ speelt. Of zou de ‘Haagse kaasstolp’ die er nu is ineens verdwijnen door de maatregelen die de CDJA’ers voorstellen? Zou de kloof tussen burger en politiek ineens worden gedicht?

Wat is eigenlijk dat laagste niveau? Waarom zou dat het niveau van de nationale parlementen moeten zijn? Als het werkelijk zo is, zouden dan die beslissingen ook nog ‘lager’ genomen kunnen worden, in Provinciale Staten of de Gemeenteraden? Al krijgen ook die bestuurslagen het verwijt dat ze ‘ver van de burger’ staan. Of zou ik dat gewoon als individu mogen bepalen, want is dat niet het laagste niveau? Is dat immers niet ‘subsidiariteit par excellence?