Schoof ziet het verkeerd

Eén en één is twee. Dat weet iedereen. Maar wat als een kwart van de mensen beweert dat het drie is? Keuren we dat antwoord dan goed? Natuurlijk niet. De corrector zet een dikke rode streep door het antwoord. Het zou wat zijn als ook drie werd goed gerekend omdat een kwart van de mensen dat antwoord gaf. Dit goed rekenen kan leiden tot grote ongelukken. Tot constructiefouten in gebouwen waardoor ze instorten. Tot een lege tank benzine terwijl je nog een derde van afstand moet afleggen. Hier moest ik aan denken toen ik hoorde dat Dick Schoof, de beoogd premier van dit land, in een interview met de Groene Amsterdammer het volgende heeft gezegd:“ En het is natuurlijk niet zo dat als een kwart van de mensen op de PVV stemt, dat dan ineens een kwart het verkeerd heeft gezien.”

Driekwart heeft anders gestemd. Die driekwart stemde in meer of mindere mate op allemaal verschillende partijen van Groen Links/PvdA tot Jesus Leeft en van DENK tot SGP. Heeft die driekwart het dan ‘verkeerd’ gezien? Of slechts een deel van hen? Als maar 10% op de PVV had gestemd was het dan wel ‘verkeerd’? Wie heeft het dan verkeerd gezien? Of beter gezegd, wie bepaalt wat ‘verkeerd’ is en wat niet en dus goed is gezien?

Je kunt vinden dat er teveel migranten naar ons land komen en dat daar wat aan gedaan moet worden. Dat het ‘verkeerd’ is dat er zoveel mensen ons land binnenkomen. Om minder migratie te bereiken mag je op een partij stemmen die de grenzen voor migranten wil sluiten. Dat mag en is niet ‘verkeerd’. Een ander mag dat niet vinden en dat is ook niet ‘verkeerd.’ Verschillende opvattingen hierover zijn niet ‘verkeerd’, die zijn eigen aan een samenleving en zeker aan een democratische samenleving. We mogen van mening verschillen. Wie het ‘verkeerd’ heeft gezien is een morele vraag. Op dergelijke vragen zijn verschillende antwoorden mogelijk.

In tegenstelling tot Schoof ben ik van mening dat die kwart die op de PVV stemde het moreel gezien wel verkeerd heeft gezien. Om welke redenen ze ook op de eenmanspartij van Wilders hebben gestemd, doet er daarbij niet toe. Wat ertoe doet is dat Wilders zaagt aan de wortels van onze democratische rechtsstaat. Dat er een ‘basislijn van grondrechten’ moest worden afgesproken zegt al voldoende. Die basislijn ligt namelijk vast in de eerste artikelen van onze grondwet: gelijke behandeling, niet discrimineren, vrije meningsuiting, de vrijheid van levensovertuiging (inclusief godsdienst). Een partij die hieraan morrelt, is verkeerd. Mensen die op zo’n partij stemmen zien het verkeerd. Welke grieven je ook hebt, waar je ook ontevreden over bent en hoe slecht je je ook behandeld voelt dat is allemaal geen reden om te stemmen op een partij die aan de grondrechten morrelt.

Zoals ik al eerder schreef: “Een zichzelf respecterende democratische politieke partij gaat niet in gesprek over een “gezamenlijke basislijn voor het waarborgen van de Grondwet, de grondrechten en de democratische rechtsstaat”. Een zichzelf respecterende politieke partij die handhaaft die basislijn en doet voorstellen om die basis daar waar nodig geacht te verhogen.” Helaas zijn er drie partijen die dat wel hebben gedaan. Vindt de overgrote meerderheid van de achterbannen van deze partijen dat ‘niet verkeerd’ en lijkt een meerderheid van de Nederlandse bevolking, als ik de opiniepeilingen mag geloven het ‘niet verkeerd’ te vinden. En nu is er dus een beoogd premier, Dick Schoof, die dit ook ‘niet verkeerd’ vindt. Het lijkt erop dat er is gebeurd waar John Stuart Mill in zijn boek Over Vrijheid voor waarschuwde, en dat is dat: “de opvattingen van de massa … de heersende macht zijn geworden.”   Volgens Mill moeten: “Juist in deze omstandigheden  (…) Uitzonderlijke personen niet afgeschrikt maar aangemoedigd worden om anders te handelen dan de massa.” Helaas is dat maar zeer beperkt het geval en maakt de: ”tirannie van de publieke opinie van excentriciteit een verwijt.” Spreek je de massa met argumenten tegen dan wordt er op je persoon gespeeld en ben je ‘zuur’. “Dat nu maar zo weinig mensen excentriek durven zijn, tekent het grootste gevaar voor onze tijd,[1] schreef Mill in 1859 over zijn tijd en dat lijkt nu ook weer voor onze tijd te gelden.

Ik zie het anders. De PVV-stemmers zien het verkeerd, de VVD, NSC en BBB zien het verkeerd, de hen steunende achterbannen zien het verkeerd en Dick Schoof ziet het ook verkeerd. De weg die de VVD, BBB en NSC zijn ingeslagen is moreel gezien de verkeerde: je onderhandelt niet met een partij die grondrechten wil schenden. Wat er vervolgens ook uit die onderhandelingen voortkomt, doet er niet toe. Het is gebouwd op een verkeerde basis.


[1] John Stuart Mill, Over vrijheid Uitgeverij Boom 2009, pagina 115-116

Gelijke behandeling

Geachte informateur van het volgende kabinet,

misschien ben ik een beetje vroeg, er is immers net een nieuw regeerakkoord en Mark Rutte is aan de slag als formateur. Bovendien weet ik nog niet wie u bent, u bent immers nog niet benoemd. Sterker nog er zijn nog geen Kamerverkiezingen in aantocht.

belastingenFoto: Flickr

Toch wil ik even van de gelegenheid gebruikmaken om iets bij u onder de aandacht te brengen en er zijn twee goede redenen om dat nu te doen. U heeft vast de titel van het regeerakkoord gelezen en uit die titel spreekt weinig zelfvertrouwen. Dus voor je het weet, is het nog niet geformeerde kabinet al weer gevallen en zijn er nieuwe verkiezingen. Dan zit mijn brief mooi als eerste in uw dossier. Mocht het kabinet, ondanks dat gebrek aan vertrouwen, toch de hele rit uitzitten, dan voorkom ik zo dat ik vergeet u een brief te sturen. Ik heb hem dan immers al gestuurd én, net als in het eerste geval, zit mijn brief als eerste in uw dossier.

Zo nu terzake, wat is er zo dringend dat ik onder uw aandacht wil brengen, zodat u het met de partijen in de formatie kunt delen? Voor mij als inwoner van dit land is het gewenst om te komen tot substantiële verlaging van mijn inkomstenbelasting en uiteindelijk de volledige afschaffing ervan. Ik ga u niet vervelen met dertien pagina’s tekst zoals de lobby van MKB en LTO Nederland bij de net afgelopen informatie heeft gedaan. Ik hou het bij een kort briefje van nog geen a-viertje.

Het is niet dat ik niet mee wil betalen aan al die mooie collectieve voorzieningen. Integendeel, ik betaal daar graag aan mee omdat ik er profijt van heb. Ik kan over de wegen rijden, de sociale voorzieningen voorkomen dat de straat vol ligt met zwervers en bedelaars, al worden dat er de laatste tijd weer meer. Het vuilnis wordt opgehaald en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.

Nu zult u zich afvragen waarom stuurt die Ballonnendoorprikker mij een brief waarin hij mij vraagt om afschaffing van zijn belastingbetaling als hij geen bezwaar heeft tegen het betalen van belastingen? Dat zal ik u kort uitleggen. Ik ben voor het betalen van belastingen naar draagkracht, zowel door inwoners als door bedrijven en met name deze laatsten is het via uw voorganger Zalm gelukt om zich aan hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te onttrekken. In een brief van dertien pagina’s waar ik al over sprak, schreven zij, zo las ik bij Joop: “ voor ondernemers is gewenst te komen tot substantiële verlaging van het vennootschapsbelasting-tarief en (uiteindelijk afschaffing van) dividendbelasting … .” Omdat zij van het kabinet dat nu wordt geformeerd hun zin hebben gekregen, vraag ik u om mijn gelijke behandeling te bepleiten en  dit in het regeerakkoord vast te leggen.

Ik laat het aan u om deze gelijke behandeling in te vullen. Als u een andere manier vindt om die gelijkheid vorm te geven, ben ik ook tevreden.

Met vriendelijke groet, de Ballonnendoorprikker

Wie betaalt de veerman?

De formerende partijen lijken er bijna uit te zijn en dat betekent dat een nieuw kabinet aan de slag kan. Steeds meer onderhandelingsresultaten lekken uit. Zo ook over de belastingplannen van het nieuwe kabinet. In de Volkskrant las ik hierover het volgende:

“Bronnen bevestigen dat er op termijn een stelsel komt met twee belastingschijven, waarbij de hoogste belastingschijf omlaag gaat. Daar staat tegenover dat onder meer het laagste btw-tarief (gaat) stijgen. Ook komt er bijvoorbeeld een kilometerheffing voor vrachtvervoer en is er gesproken over hogere belastingen op energie.”

Dit allemaal om de middeninkomens te steunen zo valt op te maken uit de berichten in de diverse media.

veerboot

Foto: Wikimedia Commons

Als er iemand gesteund moet worden, dan zal er ook iemand moeten betalen. Nu schijnt dat laatste mee te vallen omdat er door de economische groei, meer te besteden is. Of, als het over belastingen gaat, minder opgehaald hoeft te worden. Laten we er eens wat dieper induiken: wie betaalt de veerman?

Als eerste de hogere inkomens, Die profiteren van het verlaagde hoge tarief en hoe hoger je inkomen, hoe groter het bedrag is wat je minder aan belastingen hoeft te betalen. Van de verhoging van het laagste btw-tarief merken zij wel wat. Dit tarief wordt onder andere berekend over voedingsmiddelen, water, genees en hulpmiddelen. Dus hun eten wordt duurder net als trouwens de energie, deze vanwege de geplande hogere belastingen. Alleen wonen zij vaak in de beste en energiezuinigste huizen  en hebben zij de mogelijkheid om hun huis energiezuinig te maken of te investeren in de opwekking van eigen energie.

Dan de middeninkomens. Die betalen in ieder geval meer voor eten en energie. Van een verlaging van het hoogste tarief zullen zij niet profiteren. Of en hoeveel zij profiteren van het verdwijnen van de huidige tweede schijf, hangt af van de hoogte van het tarief van de nieuwe eerste schijf en hun inkomen. In ieder geval hebben zij minder financiële mogelijkheden om hun huizen energiezuiniger te maken  of hun eigen energie op te wekken.

Zouden de laagste inkomens profiteren van een stelsel met maar twee schijven waarbij het tarief van de hoogste schijf wordt verlaagd? De laagste inkomens komen niet aan het hoogste tarief, dus van de verlaging van dat tarief merken zij niets. Van de verhoging van het laagste btw-tarief merken zij wel wat. Hun eten wordt duurder net als trouwens de energie, deze vanwege de geplande hogere belastingen. Bij deze groep geen voordelen alleen maar nadelen. Daarmee is duidelijk wie in ieder geval de veerman betaalt.

Zucht …

“Lijdt u, mijn onderzaten die oprecht zijt van aard, God zal u niet verlaten, al zijt gij nu bezwaard. Die vroom begeert te leven, bidt God nacht ende dag, dat Hij mij kracht zal geven, dat ik u helpen mag.” 

Wat is de betekenis van dit stukje tekst? Dit zou zomaar eens een vraag kunnen zijn in een proefwerk (of wellicht examen) ‘Wilhelmuskunde’. Want zoals jullie vast al weten krijgen Nederlandse kinderen binnenkort het vak ‘Wilhelmuskunde’. Tenminste, als het aan de partijen ligt die de komende regering willen vormen.

wilhelmus.jpg

Foto: Wikimedia Commons

Tja, die onderzaten zijn natuurlijk de Nederlanders en die zijn perfect, ze zijn immers ‘recht van aard’. God zal hen, waarschijnlijk als gevolg van die perfectie, niet verlaten. Dat sinds Nietsche God dood heeft verklaard, inmiddels meer dan de helft van de Nederlanders God heeft verlaten, dat laten we even buiten beschouwing. Dat velen van degenen die nog wel in een God geloven, in een andere geloven dan de God waarover hier wordt gezongen, laat we ook maar even buiten beschouwing. Of is het de bedoeling van de ‘christelijke mannenbroeders’ om juist via het vak ‘Wilhelmuskunde’ zieltjes te winnen?

Zieltjes die moeten bidden, niet voor hun eigen heil, nee voor kracht voor de koning zodat die de bidders helpen kan. Hoe verhoudt zich dit tot de doelstellingen achter de participatiesamenleving die toch de eigen kracht centraal stelt? Zouden degenen ‘die vroom begeren te leven’ dan niet beter voor hun eigen kracht kunnen bidden? Vol verwachting zie ik uit naar de beleidsnota van het nieuwe kabinet die deze hiaat probeert te dichten.

Naast kennis van de inhoud en de tekst, dienen onze kinderen ook kennis van de melodie te hebben. De melodie? Tranentrekkende saaie en slaapverwekkend! Zeker als je naast het gebruikelijke eerste couplet ook de rest moet aanhoren, aldus de Ballonnendoorprikker. Die hoort liever het Frans of het Italiaans volkslied, levendige vrolijke melodieën waar je blij van wordt. Ik ben benieuwd hoe musicoloog Buma daar een draai aan gaat geven. Gelukkig hoeven de kinderen er niet bij te staan, staande in slaap vallen houdt meer risico’s in.

Is dit nu werkelijk iets waar vier ‘leiders’, gesecondeerd door vier ‘eerste luitenanten’ onder begeleiding van een informateur hun tijd aan voldoen? Geen wonder dat de formatie zo lang duurt.

‘Vrije kwestie’

De vier partijen die onderhandelen over een nieuw kabinet lijken het eens te zijn over de medisch, ethische kwesties. Dat valt tenminste op te maken uit de berichtgeving in het AD. Het uitlekken van dit compromis zorgt weer voor enige ruzie tussen de partijen, maar daar wil ik het niet over hebben. In de Volkskrant wordt oud-Kamervoorzitter Frans Weisglas gevraagd naar zijn mening. Weisglas:

“…dit is een goede zaak, zeker als het gaat om voltooid leven. Daarover moet een diepgaande maatschappelijke discussie worden gevoerd. Het is echt een vrije kwestie waarover ieder individueel Kamerlid moet stemmen.”

bruggen slaan

Foto:  1024 × 683 – flickr.com 

Een vrije kwestie waarbij ieder Kamerlid het hart moet volgen en stemmen naar wat dat ingeeft. Weisglas heeft groot gelijk dat het goed is dat dit een vrije kwestie is. Toch wringt er iets in de uitspraak van Weisglas. Betekent iets benoemen tot een vrije kwestie niet ook automatische dat er ‘onvrije’ kwesties zijn? Kwesties waarbij Kamerleden niet individueel mogen stemmen en mogen doen wat het hart hen ingeeft?

Hoe verhouden zich ‘onvrije’ kwesties tot de Grondwet? Die regelt immers in artikel 67 lid 3 dat haar leden stemmen zonder ‘last’. Dat houdt in dat de Kamerleden vrij zijn om bij de stemming hun geweten te volgen, dat niemand hen kan opdragen een bepaald standpunt in te nemen of een bepaalde keuze te maken. De Grondwet maakt hiermee alle kwesties vrij en verbiedt ‘onvrije’ kwesties. Hoe serieus nemen onze volksvertegenwoordigers hun werk als ze zich een last op laten leggen?

Een proefproces beginnen tegen bijvoorbeeld het komende regeerakkoord? Oh nee, in Nederland is het niet mogelijk om je in een proces te beroepen om de Grondwet. Zou dat iets voor de Kamer zijn om wel mogelijk te maken?

‘Veilige derde landen’

Sinds het voor de tweede keer klappen van de formatie van een kabinet tussen VVD, CDA, D66 en GroenLinks op hetzelfde punt, het migratiebeleid, staan de kranten vol met stukken over dit onderwerp. Vooral vertegenwoordigers van de PvdA roeren zich, zo steekt minister Timmermans de loftrompet over de Turkije deal en geeft hij aan hoe het verder zou moeten en doet minister en fractieleider Asscher met wat co-auteurs het nog eens dunnetjes over.

veilige landen

Illustratie: gabiley.net

Hun pleidooien komen erop neer dat ‘we’ ‘solidair’ moeten zijn met andere landen: “Door veel meer te investeren in ontwikkelingssamenwerking, het tegengaan van de opwarming van de aarde, defensie en vredesmissies kunnen we voorkomen dat mensen op de vlucht slaan. Europa moet stabiliteit exporteren, in plaats van instabiliteit importeren.” ‘We’ moeten zorgen voor ‘regie’: “De situatie dat mensen een levensgevaarlijke reis hierheen moeten maken om bescherming te krijgen is onwenselijk. Dat wij niet weten of er hier volgend jaar tienduizend of honderdduizend vluchtelingen aankomen, is dat ook.” Als laatste moeten ‘we’ vluchtelingen die hiernaartoe komen ook volwaardig mee laten doen: “ Vluchtelingen krijgen alle rechten en plichten die een Nederlander ook heeft.” Centraal in deze aanpak staan ‘afspraken met veilige derde landen’ in de regio en in ieder geval niet in Europa.

Als je al die bijdragen leest, dan lijkt het een logisch verhaal. ‘Wij’ moeten: “rekening houden met draagvlak, met de beschikbaarheid van woningen, banen en onze sociale zekerheid,” en daarom kunnen wij maar een beperkt aantal vluchtelingen opvangen en dan nog het liefst vluchtelingen die iets op ons lijken, want vluchtelingen uit: “patriarchale, onvrije en conservatief religieuze culturen. Dat leidt tot spanning.” Dus moeten we afspraken maken met die ‘veilige derde landen’ zodat zij vluchtelingen niet verder door laten, opvangen en de onverlaten die toch naar ‘ons’ komen, terugnemen.

Zouden die ‘veilige derde landen’ geen rekening moeten houden met: “draagvlak, met de beschikbaarheid van woningen, banen en (hun) sociale zekerheid?” Zijn die landen wel in staat om onbeperkt vluchtelingen op te vangen? Zouden vluchtelingen uit: “patriarchale, onvrije en conservatief religieuze culturen,” daar niet tot spanningen leiden? Als dat het geval zou zijn, zouden onze politici en deskundigen daar dan niet moeten gaan kijken hoe dat komt en wat ‘wij” daarvan kunnen leren?

Als dat niet het geval is, is het dan niet erg makkelijk van ‘ons’ rijke Westerse landen om die landen te vragen tegen een ‘kleine vergoeding’ hun draagvlak, woningen en sociale zekerheid onder druk te laten zetten en de spanning te laten oplopen door hen vluchtelingen uit patriarchale, onvrije en conservatief  religieuze culturen op te laten vangen?