In een passage uit de column bij Jalta bespreekt Rik de Jong de rechtszaak die Sylvana Simons heeft aangespannen tegen mensen die haar op de sociale media bedreigden of beledigden. Volgens De Jong dient bedreiging gestraft te worden, “uitspraken die geen directe bedreiging of smaad en laster behelzen,” niet: “Ook platte, domme, achterlijke en bovendien verwerpelijke uitlatingen die iemand geen aantoonbare schade toebrengen, moeten in een publiek debat besproken kunnen worden.”
Illustratie: Moed
Een redelijk betoog van De Jong, we kennen immers de vrijheid van meningsuiting. In dat vrije debat moet je elkaar goed de maat kunnen nemen en dat is niet iets voor watjes. Maar toch…
Kinderen die worden gepest, een gruwel en bron van zorg voor ouders en opvoeders. Scholen zijn er alert op, hebben ‘pestbeleid’ en een pestprotocol. Terecht want er is niets zo vervelend voor een kind dan gepest worden. Niet alleen op school wordt gepest, ook bij de sportvereniging of op het werk worden mensen gepest. Google op pesten en je vindt vele sites en berichten (3.550.000 in 0,44 seconden op het moment dat ik googelde) over pesten.“Platte, domme, achterlijke en bovendien verwerpelijke uitlatingen,” brengen de kinderziel wel schade toe.
Zouden die “platte, domme, achterlijke en bovendien verwerpelijke uitlatingen” de volwassen ziel geen schade toebrengen, net als aan de kinderziel? Kun je dit ook zien als een vorm van pesten? Pesten op scholen en het werk krijgt terecht veel aandacht. Moeten we ‘pesten’ in het publieke debat dan wel zo normaal vinden?
Bespreken in het publieke debat klinkt mooi, maar heeft dat effect als de ene helft niet naar de ander luistert? Als de ene helft uitlatingen toejuicht die de andere helft verfoeit? Misschien toch een ‘pestprotocol’ voor het publieke debat opstellen?
Ballonnendoorprikker 
Pesten is altijd walgelijk. Prima als je het niet met elkaar eens bent; prima als je een ander niet mag (je kunt immers niet met iedereen vrienden zijn); prima als jij liever bij je eigen standpunten blijft; maar laat verd*mme een ander eens in zijn waarde.
Pesten, anderen kleineren om jezelf beter te voelen, ik walg van die bekrompenheid. Publiek debat of niet, je kunt gewoon het fatsoen hebben om een ander ook zijn zegje te laten doen zonder iemand af te branden.
Vrijheid van meningsuiting als excuus gebruiken om pestopmerkingen te maken, is dieptriest. Voor mij houd vrijheid van meningsuiting in dat je naast elkaar kunt bestaan maar toch andere ideeën kunt hebben en deze mag uiten. Je hoeft het niet met een ander eens te zijn, maar van gedachten wisselen kan toch geen kwaad? Men moet eens leren om naar de ander te luisteren, leren om de ander met zijn ideeën te begrijpen, in plaats van verwoed alles weg te wuiven (pesten) wat niet in ’s mens eigen straatje past.
LikeGeliked door 1 persoon