Wereldkampioen ‘leider’

Oh jee, dat wordt een groot probleem voor mij. Ik mag Obama, Poetin of zelfs Merkel niet beter vinden dan Mark Rutte. Stel je voor dat we premier Wilders krijgen, dan wordt het probleem voor mij nog veel groter. Want wat lees en hoor ik,  Ebru Umar vindt dat iemand met een Nederlands paspoort een buitenlandse leider niet ‘beter’ mag vinden dan de Nederlandse premier.

CollignonIllustratie: http://www.volkskrant.nl

Nu heb ik gelukkig alleen een Nederlands paspoort. Maar als je toevallig ook nog Brits staatsburger bent en je vindt Cameron beter, dan zou je dat in moeten leveren, zo vindt Umar. Nu denkt zij natuurlijk niet aan die Britse expat, maar eerder aan een Turkse gelukzoeker.

Volgens de ‘Wet van Umar’, leef ik al bijna mijn hele leven in de gevarenzone. Sinds ik mag kiezen, vond ik Olof Palme beter dan Ruud Lubbers. Wim Kok was beter dan Lubbers maar haalde het niet bij Nelson Mandela. Daarna werd het een ramp: Jan-Peter Balkenende. Nu had hij geluk dat ook in het buitenland veel slechte leiders rondliepen zoals onder andere Blair en Bush jr. Gelukkig hadden we de Braziliaan Lula. Nu zitten we opgescheept met ‘teflon lachebekje’ Rutte die zelfs ik slechter vind dan Erdogan. Wat niet wil zeggen dat ik het met Erdogan eens ben, verre van dat zelfs. Als leider is hij wel beter. Gelukkig hebben we nu de Canadees Justin Trudeau die in alle opzichten beter is.

Eist Umar niet hetzelfde als de door haar zo gehate Erdogan? Erdogan wil dat alle Turken de loftrompet over hem steken. Komt het van Nederlanders eisen om hun premier beter te vinden dan andere buitenlandse leiders niet op hetzelfde neer? Wellicht mogen we van Umar wel een binnenlandse oppositieleider beter vinden dan de premier. Komt dat er dan niet als vanzelf op neer dat de beste leider altijd uit Nederland komt? Dat de Nederlandse premier altijd wereldkampioen ‘leider’ is?

Gelukkig is het nog niet zover en het is te hopen dat Ebru Umar nooit haar zin krijgt. Als zij wel haar zin krijgt, dan hoop ik dat er nog een land in de wereld is dat een Nederlandse politieke vluchteling op wil nemen.

Zwijgen is goud

De Europese politiek en media zijn nu al ruim twee weken in de ban van Erdogan. De oproep van Hans Theeuwen om Erdogan tot op het bot te beledigen, wordt door velen nagevolgd. De arrestatie van Ebru Umar door de Turkse politie gooide verder olie op het vuur en schijnt tot een diaree aan verwensingen te hebben geleid. Aan de ene kant critici van Umar die hun blijdschap lieten blijken en aan de andere kant mensen die verder scholden op de Turkse president en degenen die blij waren met die arrestatie. Politici die vervolgens een duit in het zakje doen en dit in de kamer nog eens dunnetjes over doen.

zwijgenIllustratie: plazilla.com

Allemaal zich beroepend op de democratie en vooral de vrijheid van meningsuiting. Een vrijheid die onze voorvaderen hebben bevochten en waarvoor levens zijn geofferd. Een vrijheid die mensen niet op elkaar hebben ‘veroverd’, maar op de overheid. Die vrijheid is in onze Grondwet opgenomen en regelt dat de overheid ons niet mag belemmeren in het uiten van onze opvattingen.

De overheid mag iemand niet belemmeren om iemand te beledigen. Dat wil niet zeggen dat er lukraak beledigd mag worden zoals nu het geval lijkt. In het verkeer tussen personen wordt dit beperkt door artikel 137 van het Wetboek van strafrecht. De beledigde kan aangifte doen en dan kan vervolging worden ingesteld en bepaalt de rechter of er sprake was van opzettelijke belediging zoals bedoeld in het genoemde artikel.

Wat wordt er bereikt met het elkaar de huid vol schelden en het beledigen van elkaar en je daarbij beroepen op de vrijheid van meningsuiting? Wat is dan die vrijheid van meningsuiting waard? Dat recht waar onze voorvaderen voor hebben gestreden? Welke dienst wordt onze hoogstaande democratische idealen, zoals die vrijheid van meningsuiting, bewezen als ze worden misbruikt voor iets laags als elkaar beledigen? Wat zijn die idealen dan nog waard?

‘Ik zeg wat ik denk’ is tegenwoordig mode. Het recht hebben om je mening te uiten, wil niet zeggen dat iedere mening ook geuit moet worden. Zeker niet als die mening bestaat uit schelden en beledigen. Zou het zwijgrecht niet wat meer gebruikt moeten worden? Want: spreken is zilver, zwijgen is goud!