“Met ingang van volgende week graag. Een apolitiek orgaan. Zonder oogmerk om verkiezingen te willen winnen. Ik wil namelijk mijn land terug. Ik wil liever niet in deze draconische versie van de maatschappij wonen waarin het landsbestuur zich heeft afgewend.” Daarvoor pleit Hans van Tellingen bij Opiniez. Hij weet ook al hoe, namelijk via een zakenkabinet van:  “kundige mensen uit het bedrijfsleven. Die ons dan gezwind ‘terug naar normaal’ loodsen.” Volgens Van tellingen is dit nodig omdat: “ons volledige landsbestuur (…) geradicaliseerd (lijkt). Dit vanwege de invoering van disproportionele coronamaatregelen.” Waarbij er: “nog nauwelijks sprake (is) van oppositie.” Een om drie redenen bijzonder betoog.

Als eerste omdat Van Tellingen al weet wat het zakenkabinet zal gaan doen. Het: “volledige MKB (Midden- en Kleinbedrijf) van de ondergang (redden). Zoals de middenstand, de horeca-ondernemers, de culturele ondernemers, de kermisbedrijven, de reisbranche, de evenementbedrijven, et cetera. Alles wat dicht was moet weer open. Maar ook grote winkelketens als Blokker, Action en HEMA verdienen het om weer goede omzet te kunnen draaien.”  Vervolgens moet de jeugd worden gered: “Het credo ’de jeugd heeft de toekomst’ is door het beleid van het afgelopen jaar vakkundig om zeep geholpen.” De lockdown moet worden beëindigd en: “natuurlijk moet de avondklok worden opgeheven. Net als de spoedwet. Ook zal de onafhankelijke rechtspraak weer in ere hersteld dienen te worden. Want bij het hoger beroep over de avondklok is er geen goede belangenafweging geweest, mijns inziens. Last but not least zal het demonstratierecht als grondrecht dienen terug te keren.” Nu wijkt dat niet zoveel af van wat iedereen wil. Alleen weet Van Tellingen dat dit met ingang van mei al kan. Dan kan er: “ook écht campagne gevoerd (…) worden. Omdat dan het ‘normaal’ is teruggevonden.” Het zakenkabinet moet doen wat Van Tellingen wil, maar wat als dat tot een andere conclusie komt?

En dat brengt mij bij het tweede bijzondere in Van Tellingens betoog. Hij presenteert zijn opvattingen als zakelijke en apolitiek. Door de woorden die hij gebruikt, geeft hij zijn opvattingen een neutrale status, een truc die vaker wordt gebruikt. Je noemt je eigen opvattingen ‘realistisch’ en zo zijn die van anderen meteen irreëel of nog erger idealistisch. Of zoals de VVD-verkiezingsposters in 2017 waarin de partij zichzelf wegzet als normaal, waarmee wordt gesuggereerd dat de anderen niet normaal zijn. Een woord dat Van Tellingen zelf ook gebruikt, hij wil ‘terug naar normaal’. Ik weet niet wat zijn ‘normaal’ is, maar als het afgelopen jaar mij iets heeft geleerd dan is het dat er het nodige anders moet. Moeten we werkelijk terug naar  ‘lean and mean’ zorg? Naar het vijf dagen in de week naar kantoor tuffen? Het voor € 25 naar Barcelona vliegen? Bovendien blijken er jongeren te zijn die het afgelopen jaar juist opbloeiden, willen we die weer terug duwen in ‘voorcoronese’ ellende?

En daarmee kom ik bij de derde bijzonderheid. Van Tellingen doet het voorkomen alsof je een land apolitiek kunt besturen. Dat lijkt mij per definitie onmogelijk want is het besturen van een land niet per definitie politiek? Politiek is: “alles wat te maken heeft met het besturen van een land, provincie, gemeente enz.: de binnenlandse politiek,” aldus de Van Dale en vervolgt met de: “manier waarop je je doel probeert te bereiken, beleid, gedragslijn.” Als we ergens voor op onze hoede moeten zijn dan is het voor dergelijke betogen. Want als je ze gaat uitvoeren dan eindigt het meestal in een dictatuur. Er is immers altijd wel een nieuw probleem dat je beter ‘zakelijk’ kunt aanpakken.