Al enige tijd is er een spotje op tv waarmee aandacht wordt gevraagd voor ‘veteranen’. Binnenkort is het immers nationale veteranendag. Vandaag hoorde ik de radiovariant ervan en ik dacht hoor ik het goed? Dus thuis even gegoogeld enzo kwam ik op de site van veteranendag. En ja, wat ik hoorde wordt daar bevestigd: In Nederland wonen en werken 115.000 veteranen, mannen en vrouwen, jong en oud. Ingezet in dienst van de vrede van de Tweede Wereldoorlog tot nu. Op veteranendag bedanken we onze veteranen.”

Foto: Bouveloo

Op het eerste gehoor en oog een mooie tekst. Vanwaar dan die vraag of ik het goed hoorde? Die vraag werd opgeroepen door de woorden ‘in dienst van de vrede’. Wordt hier beweerd dat Nederland altijd aan de goede kant vecht, namelijk de kant die vrede wil? Zouden de Indonesiers daar ook zo over denken? De Irakezen in Al-Muthanna die na het avontuur van Bush jr de Nederlanders op bezoek kregen? Of de Afghanen in Uruzgan? Zou het kunnen dat die daar heel anders over denken?

Als het zo is dat Nederlandse soldaten altijd in dienst van de vrede vechten, zouden de soldaten van de tegenstanders zich dan inzetten voor ‘onvrede’, voor oorlog? Of zou het kunnen dat ook zij op een ‘veteranendag’ in het zonnetje worden gezet omdat ze zijn ingezet in dienst van de vrede? Dat zou betekenen dat iedere soldaat ‘in dienst van de vrede’ wordt ingezet en dat ze elkaar bestrijdend, allebei vrede nastreven. Als beide zijden ‘in dienst van de vrede’ worden ingezet, zou gewoon stoppen met vechten dan niet de snelste weg naar vrede zijn?

Dan zouden ze al voor dat ze beginnen met vechten een soort Eerste-Wereldoorlog-Kerstbestand kunnen uitroepen, maar dan een van permanente aard. Voor degenen die het niet weten, in 1914 staakten de soldaten in de loopgraven met Kerst de gevechten. Ze klommen uit de loopgraven en gingen bij en met elkaar Kerst vieren.

Wellicht is het waarschijnlijker dat elke partij voor de ‘eigen vrede’ vecht en dus eigenlijk voor de overwinning en zorgt dat juist voor de strijd. Zouden de veteranen niet beter bedankt kunnen worden voor hun inzet voor het vaderland, dat zou minder aanmatigend zijn dan ‘ingezet in dienst van de vrede’?