Geachte Volkskrantredactie,

Toen ik uw zaterdageditie van 22 januari 2022 opensloeg, werd ik onaangenaam verrast. U besteedt vijf pagina’s aan Michel Reijinga de drijvende kracht achter Nederland in Verzet. In vijf pagina’s wordt een beeld opgeroepen van een soort Pietje Bel die de strijd met de overheid heeft aangebonden. Een man van, zo komt uit het artikel naar voren, twaalf ambachten, dertien ongelukken. Die, zo zegt hij in het artikel, van zijn psycholoog het label anti-autoriteitsstoornis kreeg en advies om: “mijn woede een plekje te geven omdat ik het systeem toch niet zou kunnen veranderen. Tijdens mijn burn-out ben ik tot de conclusie gekomen dat ik er gelukkiger van word om precies het tegenovergestelde te doen.”

06-00-1955_13373 Bibliotheek | Agentschap van De Volkskrant … | Flickr
Bron: Flickr

Iemand die als een vorm van therapie anderen oproept tot verzet tegen de overheid maar wel profiteert van de verworvenheden die door die overheid zijn opgebouwd. Want hij leeft van een ziektewetuitkering: “Toevallig had ik vlak voor mijn operatie een maandje bij een meubelwinkel gewerkt, waardoor ik een beroep kon doen op het UWV. Daardoor kan ik nu al mijn tijd aan het verzet besteden.” Iemand die, zo lees ik: In zijn toespraken en op sociale media (…) uitlatingen (doet) die naadloos aansluiten op het discours van zijn nieuwe, radicaal rechtse vrienden. The Great Reset, de tribunalen – het komt ­allemaal voorbij. Die: “Tijdens een toespraak op het Haagse Malieveld (..) op(riep) tot een minuut stilte voor ‘onze Belgische medestrijder’ Jürgen Conings, de bewapende militair die jacht maakte op viroloog Marc Van Ranst en uiteindelijk zelfmoord pleegde. En toen Max van den B. onlangs werd gearresteerd omdat hij met een fakkel voor het huis van Sigrid Kaag was gaan staan, schreef Reijinga in de Telegram-groep van Nederland in Verzet: ‘Max is een topper en moet snel vrij.’” Iemand voor wie het doel alle middelen heiligt.

In uw artikel komt Pim Fortuyn voorbij waarvan Reijinga een groot bewonderaar is. De grote les die politiek en media trokken uit het succes van Fortuyn was dat men niet wist wat er onder de bevolking speelde. Dat men moest ‘luisteren naar het volk’ en dat ‘het volk’ ook aan het woord moest komen. ‘Het volk’ spiegelde dit en riep dat er naar ‘haar mening’ geluisterd moest worden en dat het ook in de media aan het woord moest komen want hoe kun je anders weten wat er onder het volk leeft. Resultaat hiervan is dat een krant als de Volkskrant zo’n twintig jaar later vijf pagina’s besteedt aan deze man.

Mijn onaangename verrastheid betreft niet hetgeen Reijinga allemaal beweert. Die berichten in verschillende soorten en maten zie ik dagelijks voorbij komen. Sterker nog, in de Tweede Kamer zitten volksvertegenwoordigers die precies hetzelfde roepen. “De Volkskrant is een journalistieke organisatie die zich tot taak stelt lezers onafhankelijk, zorgvuldig en zo veelzijdig mogelijk te informeren. Daarmee wil zij gestalte geven aan het in Nederland geldende grondrecht van vrijheid van meningsuiting, informatieverwerving, -vermenigvuldiging en verstrekking, zoals onder meer vastgelegd in de grondwet en internationale verdragen.” Zo schrijft u in uw redactiestatuut. Dat u uw lezers zo ‘onafhankelijk, zorgvuldig en veelzijdig mogelijk’ wilt informeren is een nobel streven. Ja, we kennen het recht om vrij je mening te uiten, behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet. Aan dat recht moeten we niet tornen. Bij mijn weten kennen we echter geen plicht voor media om ieder mening te publiceren. Zou een medium dat de Grondwet op een dergelijke manier in haar statuut noemt, zich niet moeten afvragen of zij een podium geeft aan iemand wiens woorden van alle kanten zagen en knagen aan onze democratie en rechtsstaat? Een podium zonder ook maar één kritische vraag? Er bestaat geen recht om gehoord te worden. Dat zou impliceren dat anderen de plicht hebben om te luisteren. Gelukkig bestaat die plicht niet. Lezers informeren over deze meningen kan ook op een andere manier dan iemand zo op het schild te hijsen.

Vrijheid en vrijheid

“DIT ZIJN ZE DAN. Een heel groot deel van die 1,8 mln waar Huug angst over zaait. Vrienden collega’s, familieleden, buren die straks niet zomaar deel mogen uitmaken van die samenleving. Die niet alleen graag zelf op vakantie willen kunnen, maar opkomen voor de vrijheid van ons ALLEMAAL. Die zich uitspreken tegen medische apartheid en uitsluiting. Die zien wat onze democratische grondrechten nog waard zijn en die niet wegkijken of leven in angst.” Een stukje tekst van Mariël van der Lee dat me via LinkedIn bereikte en dat een serie foto’s begeleidde van de demonstratie tegen van alles en nog wat die op 5 september door Amsterdam trok. Een demonstratie die zichzelf afficheerde als ‘de grootste vrijheidsdemonstratie ooit’. Een bijzonder bericht.

Mill
Eigen foto

Ik was er niet bij. Ja, ik vind dat er iets aan de woningnood gedaan moet worden, dat de Groningers die schade aan hun huis hebben door de winning van aardgas goed geholpen moeten worden en dat de overheid daar op dit moment steken laat vallen. Ik nam niet deel. Ik nam niet deel omdat het toch eerst en vooral een demonstratie was tegen de corona-maatregelen van onze regering. Maatregelen die niet altijd even consequent zijn, waar zeker het een en ander op aan te merken is en die erg slecht worden gecommuniceerd door de betreffende bewindspersonen waaronder ‘Huug’. Maar om de situatie, zoals Nederland in Verzet een van de organisatoren doet, te beschrijven als: “Een Zomer vol Fake nieuws, Fake nieuws van onze eigen overheid. Fake news van alle wereldleiders. The Great Reset. Mensonterende vaccinaties, criminele testresultaten en medische apartheid. Maar ook VacciNazi spijt en verzwegen VacciNazi doden,” dat gaat mij te ver en niet een klein beetje te ver.

Met mensen die dergelijke onzin uitkramen wil ik niet geassocieerd worden. Sterker nog, als we ergens niet van weg moeten kijken, dan is het van mensen die dergelijke onzin uitkramen. Die moeten we aan de kaak stellen. Die moeten we ontmaskeren voor wat ze zijn: volksmennende charlatans. En als er iets is dat onze vrijheid bedreigt, dan zijn het wel volksmennende charlatans. Volksmennende charlatans zoals FvD Kamerlid Gideon van Meijeren die in alle vrijheid staat te demonstreren dat hij zijn vrijheid terug wil. Die als charlatan grossiert in allerlei complotten. Die als gekozen Kamerlid onze democratie dood verklaart maar daar niet de consequentie aan verbindt om dan de Kamer maar te verlaten en vervolgens ook af te zien van het wachtgeld. Zoals zijn fractievoorzitter, Thierry Baudet, die het ‘gebral’ van zijn partij- en fractiegenoot instemmend aanhoort en die conclusie ook niet trekt. Nee, ze blijven als ‘subsidieslurpers’ op kosten van het volk zitten en gebruiken hun positie om hun zakken te vullen.

Ja, ik heb me laten vaccineren. Daar heeft niemand mij toe gedwongen. Dat heb ik gedaan om dat ik ervan overtuigd ben dat dit op dit moment de beste manier is om zoveel mogelijk mensen te beschermen tegen het coronavirus. En nee, niet beschermen zodat ik het niet meer krijg, maar beschermen zodat als ik het krijg er niet te ziek van word en in het ziekenhuis beland. Ik heb me laten vaccineren zodat we corona daadwerkelijk kunnen gaan zien als een soort griep. Een soort griep die je ziek maakt. Een soort griep die enkelen van ons in het ziekenhuis doet belanden maar niet in die mate dat onze gezondheidszorg vastloopt. Dat heb ik in vrijheid gedaan.

En daarmee kom ik bij het citaat waarmee ik begon en de naam die de organisator aan de demonstratie gaf en dus bij het woord vrijheid. Van der Lee en de organisatoren doen het voorkomen alsof vrijheid aan hun kant staat. Alsof die andere ruim 15 miljoen Nederlanders staan voor onvrijheid. Of sterker nog alsof die willoos als een zombie achter ‘Huug’ aanlopen. Ook ik, een van die 15 miljoen anderen sta voor vrijheid en ik denk het overgrote deel van de rest ook. Al kan ik natuurlijk niet voor hen spreken. Net zoals Van der Lee niet kan weten of al die demonstranten hetzelfde denken of voor, of correcter tegen hetzelfde streden als zij. Alleen ziet mijn definitie van vrijheid er iets anders uit dan die van Nederland in Verzet en dan die van de ‘subsidieslurpers’ van het Forum voor Democratie.

Mijn definitie van vrijheid heeft niets te maken met ‘op vakantie gaan’ of naar festivals of de Dutch GP of een voetbalwedstrijd gaan. Vrijheid is niet van het hedonistische ‘doen en laten wat ik wil’. In mijn definitie van vrijheid vervult de ander een belangrijke rol. Mijn vrijheid is onlosmakelijk verbonden met de vrijheid van die ander. Om John Stuart Mill te citeren: “Zodra een deel van iemands handelen nadelig is voor de belangen van anderen, valt het onder de jurisdictie van de maatschappij, en wordt het een punt van discussie of het algemeen belang al dan niet gediend zal zijn als men ingrijpt.[1]Als we met deze uitspraak naar het vaccinatiedebat kijken dan heeft mijn vrije keuze en de keuze van die 15 miljoen andere voor vaccinatie geen nadelige gevolgen voor een ander en dus ook niet voor die 1,8 miljoen ‘anderen’. De keuze van de 1,8 miljoen om zich niet te vaccineren kan daarentegen wel negatieve gevolgen hebben voor mij en die 15 miljoen anderen. Mill volgend valt die keuze daarmee dus onder de jurisdictie van de maatschappij.


[1] John Stuart Mill, Over Vrijheid¸ pagina 127