Hiddema, het parlement en de rechter

“Als wij dat debat willen, is het prettig dat je met een rechterlijk vonnis kunt komen. Want die rechter oordeelt niet langs politieke voorkeuren.” Dit zegt de tweede man van het Forum voor Democratie, Theo Hiddema, zo lees ik bij Elsevier. Dat debat zou dan moeten gaan over het al of niet racistisch zijn van uitspraken van leden van het Forum voor democratie. Over die uitspraken en het al of niet racistische karakter ervan wil ik het niet hebben.

Hiddema

Foto: Wikimedia Commons

Waarover wel? Over het alleen willen voeren van een debat over de gedane uitspraken als er een rechterlijke uitspraak ligt. Is dat niet een zeer bijzondere opvatting voor een lid van het parlement? Zijn het niet juist de leden van het parlement die voorop moeten gaan in het voeren van het debat? Kiezen wij de leden van het parlement niet juist om het maatschappelijk debat te voeren, om daarin voor te gaan en vervolgens op basis van dat debat te besluiten of en zo ja hoe er gehandeld moet gaan worden?

Hoeveel vertrouwen heeft het Forum voor Democratie in de democratie als zij pas een debat wil voeren na een rechterlijke uitspraak? Welk nut heeft een debat nog wanneer eerst de rechter om een uitspraak wordt gevraagd?

Wat fundamenteler. Als we de redenering van Hiddema doordenken, pleit hij dan niet gewoon voor een samenleving waarin rechters bepalen wat er moet gebeuren? En zijn redenering helemaal doorvoerend, pleit hij hier voor afschaffing van het parlement? Immers een debat voeren waarvan de uitkomst al vaststaat, de rechter heeft immers ‘zonder politieke voorkeuren’ besloten wat we moeten vinden, lijkt zinloos. Als hij het dan toch zo ziet, waarom stapt Hiddema niet gewoon uit het parlement en probeert het gehele partijprogramma van het Forum via de rechter gerealiseerd te krijgen?

Een laatste vraag aan Hiddema. Wat als de rechter anders oordeelt dan u hoopt? Als de rechter u ongelijk geeft en er geen sprake is van smaad of laster? Als de rechter Ollongren naspreekt en zegt: “De partij van Baudet lijkt geobsedeerd te zijn door één van de weinige taboes …, het praten over rassen in het politieke debat?”  Wat doet u dan? Beschuldigt u dan, in navolging van Wilders, de rechters van het hebben van ‘politieke voorkeuren? Van het behoren tot het ‘elite-kartel’ dat het volk eronder houdt?

Nepnieuws of spinnen 2.0?

“Minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken) liet dinsdag weten dat ze in gesprek wil met technologiebedrijven om de dreiging van nepnieuws tegen te gaan.”

Een quote uit een artikel in de Volkskrant  een van de vele artikelen die deze week verschenen over ‘nepnieuws’. Het kabinet maakt zich er druk om en twee van de regeringspartijen (CDA en VVD) komen met een ‘plan’ om ‘nepnieuws’ te voorkomen.

Jack de Vries

Foto: Wikimedia Commons

In bijna alle artikelen over ‘nepnieuws’ wordt verwezen naar Rusland als een van de bronnen. “Voorafgaand aan de verkiezingen zijn tachtigduizend berichten vanuit Rusland op Facebook geplaatst met als doel de Amerikaanse presidentsverkiezingen te beïnvloeden. 126 miljoen Amerikanen zagen Russische berichten – 40 procent van de Amerikaanse bevolking. Twitter vond 2.752 accounts die direct zijn verbonden met Rusland.” Dat is even schrikken. Of toch niet?

Het beïnvloeden van het denken van mensen is al zo oud als de weg naar de Peel. Of, nee veel ouder, want er waren eerder mensen dan dat die weg er was. Neem het woord demagogie, “de kunst om de volksmassa te (mis)leiden, m.n. door retorische middelen.” Dit woord kent een oud-Griekse oorsprong. De oude Grieken gebruikten het woord demagoog voor politici met groot redenaarstalent van niet-aristocratische afkomst, zoals Cléon. Type het woord demagogie in op Wikipedia en je leest er: “Een politicus of andere volksleider die, doorgaans met minder goede bedoelingen, door middel van retorische middelen, leugenachtige voorstellingen en valse leuzen en slogans de volksmassa opruit en in beweging brengt wordt ook wel een demagoog of volksmenner genoemd.” In de zin erna wordt een twintigste-eeuws voorbeeld genoemd, Adolf Hitler.

Natuurlijk ment een demagoog als eerste zijn eigen volk. De buitenlandse component is echter nooit ver weg. Cléon was fel tegen de compromisvrede met Sparta en zijn acties zullen tot reacties in Sparta hebben geleid. Net zoals Hitler via zijn toespraken en machinaties niet alleen zijn ‘eigen volk’ probeerde te mennen. Moeten we het dan vreemd vinden dat Russen de Amerikanen proberen te beïnvloeden? Zouden de Amerikanen dat niet ook met de Russen, Chinezen en anderen proberen?

Ook de Nederlandse politiek is er niet vrij van. Als we de berichten mogen geloven, dan weet ook CDA-kamerlid Omtzigt van wanten. Als we wat verder teruggaan dan komen we uit bij het ‘draaikontje’ van Wouter Bos. Verzonnen door toenmalig CDA spindocter Jack de Vries.

Maar wacht eens even spindocter? Een: “adviseur of voorlichter van een politieke partij of een ambtsdrager die de opdracht heeft het beleid van zijn politieke opdrachtgever zo positief mogelijk te presenteren en te verdedigen of hem of haar daarin te coachen. Het doel is het gunstig stemmen van de publieke opinie.” Aldus Wikipedia dat tevens enkele methoden geeft die een spindoctor gebruikt. Een is wel zeer interessant: “Formuleren op een manier waarbij onbewezen zaken voor waarheid worden aangenomen.” Staat hier niet gewoon: ‘nepnieuws’ verspreiden? Hoe geloofwaardig klinkt dan de verontwaardiging van onze politici? Is het gebruik van (a)sociale media om te beïnvloeden niet gewoon spinnen 2.0?