In de Verenigde Staten moet een nieuwe opperrechter worden benoemd voor het Hoog Gerechtshof. Die worden voor het leven benoemd en dat betekent dat het land mogelijk nog jaren lang met de nu te benoemen persoon en de manier waarop die in het leven staat, te maken heeft. De opperrechter wordt door de president voorgedragen en vervolgens na goedkeuring door de senaat benoemd. Trumps kandidaat, Kavanaugh is van conservatieve snit en: “een aanhanger van “originalism” en “textualism”, die een letterlijke interpretatie van de Amerikaanse grondwet voorstaan,” zo meldt NOS.nl. Hij wil leven naar de letter.

Foto: Picryl

De Amerikaanse grondwet is zo tegen het einde van de Achttiende eeuw geschreven. Een tijd waarin slavernij nog welig tierde. Sterker nog Thomas Jefferson, een van de ‘founding fathers’, de opstellers van de grondwet, was zelf slavenhouder. Die opstellers leefden in een heel andere tijd met heel andere normen en waarden. Letterlijk interpreteren, betekent leven naar de letter van de tijdgeest van vroeger. Willen de aanhangers van die ‘letterlijke’ interpretatie dan ook alle amendementen wegnemen, die zijn immers later toegevoegd?

Zo werd bijna een eeuw later, in 1865, een amendement (nummer dertien) aangenomen dat slavernij verbood. Een halve eeuw later, 1919, het achttiende amendement, dat alcoholische drank verbied, aangenomen en begon de drooglegging. Een amendement dat in 1933 weer werd ingetrokken door het eenentwintigste amendement. Tussendoor, in 1920, werd het vrouwenkiesrecht bezegeld met het negentiende amendement. Laat de reeks amendementen niet zien dat tijden soms om aanpassing van de grondwet vragen? Dat de letter geïnterpreteerd moet worden naar de geest van nu?

Letterlijk interpreteren betekent al deze amendementen opzij schuiven en vrouwen het kiesrecht afnemen en slavernij weer invoeren. Alleen voor de drinkers onder de Amerikanen verandert er niets. Waarin verschilt deze letterlijke interpretatie van religieus fundamentalisme van bijvoorbeeld groepen moslims? Ook die willen nu de letter naleven naar de geest van toen.

Zou het prettiger zijn te leven naar de letters van een geest of naar de geest van de letters?