Een klein stukje geschiedenis. In 1918 vroeg het keizerrijk Duitsland om een wapenstilstand. Dit verzoek werd ingewilligd en dat betekende het einde van de Eerste Wereldoorlog. Duitsland vroeg die wapenstilstand aan toen haar troepen nog ver in Frankrijk zaten en werden geconfronteerd met verse Amerikaanse soldaten die in grote getale de geallieerden kwamen versterken. De strijd was daarmee beëindigd, vrede was er nog niet. Die kwam er pas toen op 28 juni 1919 het verdrag van Versailles werd ondertekend. Het Duitse keizerrijk bestond niet meer, het was ten onder gegaan in de Novemberrevolutie van 1918 waarna de republiek werd uitgeroepen. Die republiek tekende het vredesverdrag.

Foto: PxHere

Onderdeel van dit vredesverdrag waren de herstelbetalingen die Duitsland aan de geallieerde partijen moest betalen. Sla Wikipedia erop na en je ziet welk een astronomische bedragen de geallieerden vroegen aan de Duitsers. Uiteindelijk 132miljard ‘goudmarken’ (47.000 kilogram goud) en 26 procent van de waarde van de export. Mocht Duitsland hieraan niet voldoen of een betalingsachterstand oplopen, dan zou het Roergebied worden bezet. Iets wat in 1923 gebeurde. Deze herstelbetalingen en de bezetting van het Roergebied, waren koren op de molen van agitatoren. Een van hen, Adolf Hitler, kreeg en greep in 1933 de macht. Dit leidde uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog. Een oorlog die na miljoenen doden, een Holocaust en massale vernietiging van have en goed eindigde met de totale Duitse nederlaag. Na de Tweede Wereldoorlog zagen de geallieerden, door schade en schande wijs geworden, af van eventuele herstelbetalingen.

Waarom dit stukje geschiedenis? Omdat de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Witold Waszczykowski, zo valt te lezen bij Elsevier, een discussie over Duitse herstelbetalingen voor de door Polen in de Tweede Wereldoorlog geleden schade wil beginnen:

“Duidelijk is dat Polen is vernietigd tijdens de oorlog, en dat hier vreselijke misdaden zijn begaan. Dat is nooit gecompenseerd.” 

Hij denkt aan achthonderdveertig miljard euro. Vergeleken met de bedragen na de eerste Wereldoorlog een bescheiden bedrag. Daarbij moet worden aangetekend dat het alleen de Poolse schade betreft. Als ieder land een soortgelijke eis stelt, dan is bescheidenheid ver te zoeken. Zou het aan te bevelen zijn dit ‘spook uit de vorige eeuw’ weer aan te roepen?

De minister maakt trouwens gebruik van een vreemde redenering. Hij houdt het huidige Duitsland volledig verantwoordelijk voor de daden van het Derde Rijk. Voor zijn eigen land ziet hij dat anders. De Poolse regering heeft in 1953 namelijk afstand gedaan van herstelbetalingen. Een ‘ongeldig’ besluit volgens de enige regeringspartij PiS. Dit besluit was immers onder druk van de Sovjet Unie genomen.