(foto: vastelaovendinlimburg.nl)

“De Friese, of Groningse cultuur is anders dan de Brabantse of de Limburgse.” In het commentaar van Dagblad De Limburger van zaterdag 10 oktober 2015, wordt gepleit voor meer vrijheid voor decentrale overheden naar aanleiding van landelijke bemoeienis met de provinciale omroep L1.

Het woord cultuur wordt tegenwoordig veel gebruikt. Onze Nederlandse cultuur staat onder druk door de gestage stroom asielzoekers en economische migranten. Die cultuur moet worden beschermd tegen deze andere culturen en vooral tegen de ‘moslimcultuur’. Maar nu moet blijkbaar ook de Limburgse cultuur (L1) worden beschermd tegen inmenging vanuit Den Haag.

Maar wat bedoelen we dan met ‘cultuur’? Wat moeten we beschermen? Zeker als die cultuur weer uit verschillende culturen lijkt te bestaan. Van Dale geeft drie omschrijvingen waarvan er twee (gewassen verbouwen en bacteriën kweken) hier niet van toepassing zijn. De derde, meest vage wel: “het geheel van geestelijke verworvenheden van een land, volk enzovoort; beschaving: eetcultuur, wooncultuur.”

Vaag omdat niet duidelijk is wat de geestelijke verworvenheden van een groep mensen zijn. Belangrijker, vaag omdat het onbegrensd is. Land, volk en vooral enzovoort zijn zeer vage onbegrensde begrippen want zoals De Limburger schrijft, kan de cultuur zelfs binnen een land verschillen. En als dat mogelijk is, kan de Venlose cultuur dan anders zijn dan de Maastrichtse? En kunnen dan zelfs binnen die steden verschillende culturen bestaan? En heeft zo doorgaand, ieder individu een eigen cultuur? En als dat voor ‘onze cultuur’ opgaat, waarom dan ook niet voor de cultuur van anderen, de moslims bijvoorbeeld? Maar zou het dan ook de andere kant op kunnen: dat er een Europese- of zelfs een wereldcultuur is?

Is cultuur daarmee een woord dat we gebruiken om anderen, al naar wat we willen bereiken, binnen of buiten te sluiten?

Prikker, maandag 12 oktober 2015