“Wij waren niet gewend om onze boosheid te uiten. Toen we dat voor het eerst wel deden bij één van die workshops, voelden we zo’n kracht en ontspanning. Dat was nieuw voor ons. We leerden om in onze kracht te staan, wat het betekent om man te zijn. Het was zo speciaal dat we het met anderen wilden delen.” We, dat zijn Peter Adema en Frits Duursma die de workshop ‘omgaan met woede en opgelegde mannelijkheid’ gaan geven, zo lees ik bij Oneworld. Mannen zijn het volgens hen verleerd om hun boosheid op een goede manier te uiten. Interessant.

 Waarom ze dat gaan doen? “Woede heeft een negatief imago in onze samenleving. Als je als kind boos bent willen je ouders dat zo snel mogelijk oplossen. Eigenlijk wordt ons dus geleerd om die emotie niet te laten zien. Daardoor gaat het vastzitten. Als je geen manier hebt om die boosheid in beweging te brengen, uit zich dat door stress, ziekte en pijn in je lichaam. Wat ook gebeurt is dat mensen gaan klagen. Ook dat is een uiting van lichamelijke stress. Het is een maatschappelijk probleem dat we met deze workshops op willen lossen.” 

Je kunt voor de cursus betalen, maar je kunt er ook gratis naar toe als je zegt dat je een pro-zwarte-piet-demonstrant bent: “We zijn heel erg geraakt door de intensiteit van de boosheid van de demonstranten. Het zou fantastisch zijn als we die groep kunnen bereiken, omdat zij met hun boosheid een grote impact op de maatschappij hebben.” Vreemd dat ze de workshop aanbieden aan mensen die juist geen problemen hebben met het uiten van hun woede. En ook weer niet. De heren leren mannen hun woede op een ‘veilige manier’ te uiten. Daar schort het bij een deel van de ‘pro-pieten’ aan.

Hoe gaan ze dat doen? “Bij onze workshop gaan we alle opgekropte woede eruit laten door middel van zwaardvechten. We gaan de woede herkennen, en zullen vervolgens accepteren dat het er is en dat het welkom is. We leren de deelnemers om op een positieve, constructieve manier om te gaan met woede, in plaats van het op te kroppen.” Zo worden de onvolwassen mannen, volwassen. Een onvolwassen man kenmerkt zich door: “competitief, machogedrag, breed en sterk zijn, geen gevoelens tonen, agressief zijn.” Een volwassen man: “is authentiek en laat zijn emoties zien. Hij is vastberaden, heeft richting en neemt initiatief.”

Wat ze uiteindelijk willen bereiken bij die ‘pro-pieten’: “We willen laten zien dat het uiten van die boosheid ook in een workshop kan, in plaats van op straat. … We hopen dat ze de woede in onze workshops uiten, in plaats van volgend jaar tijdens de intocht.” Nu begrijp ik het even niet meer. Het was toch de bedoeling om mannen te leren om op een constructieve manier met woede om te gaan? De goede manier van het uiten van woede is dus in de ‘beslotenheid’ van de workshop. Hoe constructief is dat? 

De enige manier om beiden te combineren is van de intocht van volgend jaar een ‘workshop’ te maken. Dan moeten ze, net als de sint, wel een beroep doen op ‘hulptrainers’.