Voor mijn vorige Prikker neusde ik door de Handelingen van de Tweede Kamer. Dit om te lezen wat FvD fractievoorzitter Baudet precies had gezegd. Bij dat lezen stuitte ik op een bijzondere uitspraak van de heer Baudet: “Dus een aantal mensen die hier een voorstander van zijn, hebben tragisch genoeg de verkeerde conclusies getrokken uit de Tweede Wereldoorlog. Want dat ging helemaal niet over nationalisme. Het ging over fascisme en nationaalsocialisme. Ze waren bezig met Europese eenmaking. Het waren imperialistische ideologieën. Dat is wat Mussolini wilde. Dat is wat Hitler wilde. We hebben de verkeerde conclusie getrokken uit de Europese geschiedenis. Juist natiestaten zijn inherent vreedzaam. … Want welke natiestaat zou het grondgebied van een andere natie willen veroveren? Als je een Nederlandse natiestaat wilt zijn, welk belang kun je er dan bij hebben om Denemarken erbij te trekken? Daar wonen andere mensen!” Een bijzondere lezing van de recente geschiedenis door iemand met een bachelor in de geschiedenis. 

• 

Inderdaad werd Duitsland door nationaalsocialisten en Italië door fascisten geregeerd en hebben die landen uiteindelijk de oorlog verloren. Maar als het ‘nationaalsocialisme of facisme’ de reden voor de oorlog was, waarom dan al niet in 1922 ingegrepen toen Mussolini in Italië de macht greep? Of in 1933, toen Hitler aan de macht kwam en al snel zijn tegenstanders begon uit te schakelen? Of dezelfde vraag op een andere manier. Waarom werd het facistische Spanje ongemoeid gelaten? Of het Argentinië onder Peron? Waarom werden de nationaalsocialisten en fascisten in de ‘vrije’ landen dan niet verboden en vervolgt?

Dat Hitler droomde van een ‘groot Duitse rijk’  staat buiten kijf. Dat oorlog een manier was om dat te bereiken, leidt ook geen twijfel. Een noodzakelijk manier omdat het niet was te verwachten dat de andere ‘naties’ de gebieden die de Duitsers op het oog hadden, zouden verlaten. Die oorlog werd echter niet gevoerd om ideologische redenen zoals Baudet beweert. Die oorlog werd gevoerd omdat de natiestaat Duitsland onder leiding van Hitler, Polen binnenviel. Niet vanwege het nationaalsocialisme van Hitler. Dat gebied moest weer ‘Duits’ worden en bij het ‘Reich’ horen. Weer Duits omdat het tot het vroegere Duitse keizerrijk en tot de nog oudere Duitse Orde behoorde. Het was het ‘rechtzetten’ van de geschiedenis en nodig als ‘Ledensraum’ voor het Duitse volk.

Een eerdere imperialistische Italiaanse aanval en bezetting van het keizerrijk Ethiopië was voor de Engelsen en Fransen trouwens geen aanleiding om de ‘imperialistische fascisten’ de oorlog te verklaren. De ‘natie’ Ethiopië deed er toen niet zoveel toe. Daar mocht Mussolini zijn droom van de ‘wederopstanding’ van het Romeinse Rijk’, met de Middellandse Zee als ‘Mare Nostrum’ en met hem als keizer proberen te verwezenlijken. Dat maakt Baudets bewering dat die oorlog niet over ‘nationalisme’ ging erg bijzonder. De hele oorlog draaide om ‘nationalisme’. Nationalisme is een cruciaal onderdeel uit van zowel het fascisme als het nationaalsocialisme. Die hele ideologie draait juist om de sterke eigen natie die haar ‘rechtmatige plek in de wereldorde’ moet krijgen. Het nationaalsocialisme ontleent er zelfs een deel van de naam aan.

 “Als je een Nederlandse natiestaat wilt zijn, welk belang kun je er dan bij hebben om Denemarken erbij te trekken?” Zo vraagt Baudet zich af. Tja welk belang hadden de Duitser erbij om Polen binnen te vallen?  Welk belang hadden de Britten, Fransen en Israëliërs er in 1953 bij om Egypte binnen te vallen? Welk belang had Irak erbij om Iran aan te vallen? Welk belang hadden de Verenigde Staten erbij om Vietnam, Afghanistan en Irak binnen te vallen? Of wat verder terug in de tijd, welk belang hadden de Europese machten er in 1914 bij om elkaar naar de strot te vliegen? Op het Oostenrijkse rijk na, allemaal natiestaten. Het is nogal wat om dan te beweren dat ‘natiestaten inherent vreedzaam’ zijn.