Enkele jaren gelden ontstond er grote ophef in Nederland. Een groep met als ‘aanvoerder’ Rop Gongrijp. De groep die zich Wij vertrouwen stemcomputers niet noemde, voerde actie tegen het stemmen per stemcomputer of stemmachine. Hun belangrijkste bezwaren waren dat de uitslag niet te controleren was en dat er veel schortte aan de beveiliging van de stemcomputers en -machines. Kwaadwillenden zouden de de uitslag kunnen beïnvloeden en erachter kunnen komen wat iemand stemt waardoor het stemgeheim in gevaar kwam. De actiegroep had succes.

Foto: Apparata

Nu zijn we tien jaar verder en door het succes van deze actiegroep stemmen we als inwoner van dit land nog steeds met het oude, vertrouwde rode potlood, ook bij de Tweede Kamerverkiezingen van komende maart. Toch lijkt de computer zijn intrede te doen in de ‘democratie’. De actiegroep GeenPeil is een politieke partij begonnen en doet mee aan de Kamerverkiezingen. Ze doen mee zonder programma, zonder visie, zonder inhoud. Met wat doen ze dan wel mee? Met kandidaten van een bijzonder soort en een bijzondere manier van handelen. De kandidaten doen niet mee aan de beraadslagingen, zullen geen moties indienen, de partij zal nooit regeringsverantwoordelijkheid dragen. Het enige wat ze doen, is stemmen op wetsvoorstellen. Dat ze, even terzijde, zo slechts een klein deel van de taken van een volksvertegenwoordiger uitvoeren, nemen ze voor lief. Zouden ze ook genoegen nemen met slechts een klein deel van de vergoeding van een Kamerlid?

Wat ze doen is stemmen. Alleen, wat ze stemmen dat laten ze afhangen van een peiling onder hun leden. De leden kunnen via een App of iets dergelijks laten weten of ze vóór of tegen zijn en vlak voor de stemming, wordt de score opgemaakt en die nemen de Kamerleden over.

Per computer op een kamerlid stemmen mag niet, per computer bepalen wat een kamerlid stemt wel, is dat niet vreemd?