”Burgers bij te staan die geconfronteerd worden met het vluchtelingenbeleid. Die bezwaar willen maken tegen de komst van een AZC en niet weten hoe dat moet,” dat is het doel van de Limburgse tak van AZC-Alert. In een democratische samenleving is het helpen van burgers bij het opkomen voor hun belangen een nobele taak. Dat zouden zelfs tegenstanders van het doel van de stichting moeten erkennen.

(Illustratie: compassbooks.ca)

In een interview met Dagblad de Limburger (Zaterdag 24 oktober 2015) lichten zij dit toe en zeggen van zichzelf: “Wij zijn geen fascisten, maar realisten.” Met deze woorden creëert de organisatie een bijzondere tegenstelling. Niet de tegenstelling tussen fascisme en realisme, want dat zijn twee onvergelijkbare grootheden. Of de organisatie fascistisch is, daar gaat het niet om. Het gaat om het woord realisten. Een realist is, “iemand die alleen rekening houdt met de feiten.”

Door zichzelf tot realisten te benoemen, creëren zij een tegenstelling. Hiermee betitelen zij iedereen die een andere mening is toegedaan tot irreëel, of tot onwerkelijk. Mensen die geen rekening houden met de feiten.

Maar wat zijn ‘feiten’? Het aantal vluchtelingen, al is daar zelfs onduidelijkheid over. Het Hongaarse hek is een feit. Maar is de uitspraak dat ‘de islam in Nederland te veel invloed krijgt’ een feit? Is een veel gehoorde uitspraak als ‘ons land kan die hoeveelheid vluchtelingen niet aan’, een feit?  Is ‘dat de cultuurverschillen te groot zijn’ een feit?

Of AZC-Alert bewust deze tegenstelling creëert? Het is in ieder geval een manier van ‘framen’ die vaker wordt gebruikt. Vaker met woorden zoals realistisch, maar ook praktisch en pragmatisch. Woorden die worden gebruikt om de andere kant weg te zetten als ‘dromers’. Irreële, niet pragmatische en onpraktische dromende mensen en daarmee hoef je toch niet in gesprek te gaan?

Prikker, maandag 26 oktober 2015