De meeste rechters stemmen D66 en dat betekent dat de ‘D66 opvattingen in de rechtszalen dominant’ zijn. Die rechters kunnen nooit ‘betrouwbaar en onafhankelijk’ zijn. Wilders heeft het er vaak over en nu maakt Bert Brussen bij ThePostOnline zich weer druk. Nu weer naar aanleiding van uitspraken van Geert Corstens, de oud-president van de Hoge Raad. Volgens Corstens is de essentie van het zijn van rechter, dat je je eigen opvattingen ter zijde schuift, niet vooringenomen bent en onpartijdig oordeelt. Dit lijkt mij een uitstekende omschrijving van de functie van rechter.

Foto: langleveeuropa.nl

Deze uitspraak verleidt Brussen ertoe om uit te halen naar de rechterlijke macht, die vol zit met D66-‘WC’eend-rechters’ die beweren dat ze onafhankelijk en betrouwbaar zijn. “Waarom dat zo is kan Corstens zelf ook niet onderbouwen. Daar moet het volk zomaar in geloven, zoals Corstens zelf in 1968 besloot zomaar te gaan geloven in het maakbare paradijs wat voor eeuwig waar zal zijn,” aldus Brussen.

Beste meneer Brussen, zou u de rechterlijke macht wél vertrouwen als het een precieze afspiegeling zou zijn van de actuele politieke verhoudingen? Lijkt me, gezien de steeds wisselende peilingen, lastig om dat actueel te houden. Wat heeft een individuele crimineel aan een volledig aan de politieke voorkeuren gespiegelde rechterlijke macht? Die krijgt te maken met één recht (en soms drie), hoe kan die ene rechter een goede afspiegeling zijn? Moet die ene rechter bijvoorbeeld voor éénvijfde PVV, een tiende PvdA enzovoort standpunten vertegenwoordigen en dus een persoonlijkheidsstoornis hebben? Dan zou ik me pas zorgen maken.

Hoe ziet u dat voor zich? Wilt u de verdachte bijvoorbeeld het recht geven om een rechter van de eigen kleur te kiezen of geeft u dat recht aan het slachtoffer? Hoe moet dat dan in een zaak met meerdere daders en/of slachtoffers van verschillende politieke voorkeuren?

Nog iets beste meneer Brussen, ook een PVV rechter kan niet bewijzen dat hij betrouwbaar en onafhankelijk is. Geen enkele rechter kan dat en toch is het een belangrijke pijler onder onze rechtstaat. Daaraan twijfelen is twijfelen aan de rechtstaat zelf. Daarop moeten we vertrouwen. Bovendien zijn uitspraken van rechters aan te vechten via beroep en hoger beroep en als laatste cassatie bij de hoge raad.