In het Parool roepen Minka Bos en Gwendel Kusters het Amsterdams college op tot een andere manier van besturen. “Vijf vrouwelijke wethouders telt het nieuwe college van Amsterdam sinds woensdag 30 mei, een ambitieus coalitieakkoord belooft grote veranderingen voor de hoofdstad. Om deze verandering duurzaam te realiseren is het nodig te gaan werken vanuit andere waarden: vrouwelijke waarden.” Beide dames zijn ervaringsdeskundige en weten: “hoe eng het is om op te staan en op een andere manier leiding te geven.” Nu heb ik in mijn leven al heel wat leidinggevenden meegemaakt en ieder van hen had een andere manier van leidinggeven. Wat zijn die vrouwelijke waarden?
Foto: Pixabay
“Kusters heeft als voormalig directeur bij Rijkswaterstaat sterke zelfsturende teams opgebouwd, gebaseerd op onderling vertrouwen. Is het opbouwen van zelfsturende teams die hun samenwerking baseren op vertrouwen, vrouwelijk? Het citaat gaat verder: “Meditatie werd onder haar leiding onderdeel van de besluitvorming.” Ik moet hierbij denken aan een vrouwelijke leidinggevende waarmee ik van doen had. Zij stuurde de hele afdeling op ‘kleur en kleding’ advies. Het enige effect dat ik zag, was dat de adviseuse waarnaar werd verwezen, flink wat kleren verkocht. Ik heb hier niet aan meegedaan omdat ik liever mezelf ben dan iets wat iemand anders in mij ziet.
Bezorgd spreken de auteurs dat: “Als de hiërarchische, ‘mannelijke’ manier van gesprek voeren en besturen leidend blijft zal de verandering slechts inhoudelijk en kortstondig zijn, en draait het enkel om het naleven en volgen van een coalitieakkoord en partijprogramma’s.” Ik vind het prachtig als iemand baat heeft bij meditatie en dat een onderdeel maakt van zijn of haar manier van werken en het nemen van besluiten. Als het een onderdeel wordt van …, dan wordt het opgelegd en dat duidt toch echt op hiërarchische verhoudingen.
De auteurs pleiten voor meer gevoel: “Het uiterlijke weten, (de feiten, de wetenschap, de onderzoeken), zijn alom vertegenwoordigd voordat er een besluit wordt genomen. Maar kunt u ook voelen wat een besluit met u en de stad zal doen?” Ik kan me een voorstelling maken wat iets met mensen doet en dat kan heel verschillend zijn, Daarvoor hoef je geen vrouw te zijn. Maar voelen wat iets met de stad doet? Net zoals je geen vrouw hoeft te zijn om het: “ het gesprek op andere wijze durven voeren en ruimte geven aan de ontwikkeling van eigen intuïtie en die te allen tijde durven volgen.”
De beste leidinggevenden die ik heb meegemaakt, leken juist geen leiding te geven. Ze stuurden me niet naar een kleur en kledingadviseur of ‘dwongen’ me niet tot meditatie of andere ‘hobby’s’ waar zij profijt van hadden. De beste leidinggevenden gaven mensen de ruimte om zichzelf te zijn en maakten zo gebruik van ieders sterke punten. Het enige wat ze zelf deden was ervoor zorgen dat de sterke punten van de een de mindere van de ander compenseerden zodat er een compleet team ontstond.