“De fundamenten van de Nederlandse maatschappelijke orde – vrijheid van meningsuiting, gelijke rechten voor allen, non-discriminatie – staan op het spel.” zo schrijft Herman Blom in zijn betoog voor een ‘islamwet’.  Blom stelt hierbij de Oostenrijkse ‘islamwet’ ten voorbeeld. Hij beargumenteert dat een dergelijk wet nodig is, omdat de helft van de moslims religieuze wetten belangrijker vindt dan wereldlijke en dit het startpunt is voor intolerantie en terreur. Dus moet er een wet komen waarmee Islamieten worden verplicht zich aan de Nederlandse wet te houden.

(Foto:  www.arbocatalogus-bloemenveilingen.nl)

Dit roept de vraag op of Islamieten zich nu dan niet aan de wet hoeven te houden. Natuurlijk wel. Iedereen in Nederland dient zich aan de wet te houden. Sterker nog. Iedere Nederlander (ook Islamitisch) wordt geacht de wet te kennen. Onze vrijheid van meningsuiting, gelijke rechten en non-discriminatie zijn al bij wet geregeld. Moet er nu een wet komen om deze wet kracht bij te zetten?

Dat gelovigen de regels van hun geloof belangrijker vinden dan de wet, is niets bijzonders. Het is juist vreemd dat het andere deel dat niet vindt. Geloven in iets betekent immers dat je dat als waarheid aanhoudt. En iedereen is vrij zijn eigen waarheid aan te houden en ernaar te leven. Tenminste, zolang dit niet strijdig is met de wet.

Blom wil ‘beïnvloeding’ vanuit Turkije of Saudi-Arabië verhinderen. Daarbij gaat een wet niet helpen. Een gelovige bepaalt namelijk zelf waar hij zijn inspiratie haalt. Dit bij wet regelen betekent juist inmenging in de vrijheid van meningsuiting. Die bestaat ook uit de vrijheid om zelf je inspiratiebronnen uit te kiezen.

Een ‘islamwet’ is daarmee overbodig en een pleidooi ervoor draagt bij aan onnodige polarisatie en ondermijnt onze rechtstaat, omdat het stigmatiseert.

Prikker, donderdag 30 april 2015