Oorzaak en gevolg waren de eerste woorden die mij te binnen schoten toen ik het artikel van Jaques Monasch bij ThePostOnline las. Monasch maakt zich druk over alles wat er fout is in de Europese Unie en toen ik de volgende passage las, dacht ik aan die twee woorden: “Het vrije verkeer van werknemers heeft geleid tot de uitholling van beroepen en tot oneerlijke concurrentie met als gevolg steeds lagere lonen. Om die reden moet de arbeidsmigratie aan banden worden gelegd.”

Foto: BN De Stem

Ja, door het vrije verkeer van personen kwam de Poolse aspergesteker, stukadoor en fabrieksarbeider naar Nederland en al snel werd hij gevolgd door zijn Bulgaarse of Roemeense collega. Monasch lijkt een punt te hebben: sinds deze arbeidsmigranten komen, worden beroepen uitgehold, lonen lager en de concurrentie oneerlijker. Dus de grenzen dan maar sluiten voor deze arbeidsmigranten.

Maar wacht eens even, klopt die redenering wel? In tijd gingen eerst de grenzen open en daarna de lonen omlaag en zonder open grenzen zou dit niet kunnen gebeuren, maar is het eerste daarmee ook de oorzaak van het laatste?

Ja, zij krijgen meestal minder betaald dan hun Nederlandse collega’s waarvoor de werkgever een CAO loon moet betalen. Een lager loon omdat zij via allerlei schimmige maar toch legale uitzendconstructies worden ingehuurd. Via bijvoorbeeld uitzendbureaus gevestigd in Polen die deze mensen in dienst hebben volgens de Poolse wet en arbeidsvoorwaarden. En ja, hierdoor werden en worden Nederlandse arbeiders uit de markt geprezen.

Zou de oorzaak van die uitholling, oneerlijke concurrentie en de lagere lonen die daarvan een gevolg zijn, niet het gevolg zijn van al die schimmige constructies? Zijn die schimmige constructie niet het gevolg van een gebrek aan daadkracht, of erger, wilskracht van onze politici om wettelijk te bepalen dat iemand die in Nederland zijn werk verricht, volgens de Nederlandse CAO betaald moet worden?